Maandag 24 juni Dusseldorf-Moskou-Tashkent

Hallo allemaal,

Vanmorgen waarschijnlijk al een voorproefje van onze reis gehad. Even om ons te testen: de langzaamste rij in Dusseldorf. Een grondstewardess die bijna ' in Rente' gaat. (of in ieder geval dient te gaan). Wij hebben thuis al ingecheckt en de boardingpassen zijn al geprint. Dit is nog niet genoeg helaas. Handmatig worden de pasnummers en het visum toch nog een keer extra genoteerd. Op onze vraag of onze koffer doorgelabeld zou worden antwoord ze, dat ze dat aan de computer over laat. In dit geval:
The computer says YES!!. Hebben wij even geluk. Alleen weet de TANTE niet waar Tashkent ligt. Moeten wij haar uitleggen dat dat Oezbekistan is.
Ze werkt voor Aeroflot. Dien je dat dan niet te weten?
In het vliegtuig staan de stewards en stewardessen klaar. Onze vooroordelen worden nu helemaal bevestigd. Ze dragen oranje Startrek-achtige pakjes en een glimlach kan er amper van af. Ze zijn alleen helemaal niet opgemaakt. Dus gelukkig geen foute kleuren oogschaduw bij dat onflatteuze oranje pakje. Het eten kan ermee door maar is ook niet spannend. Wat missen we onze Aziatische vriendinnen nu al: vriendelijk, glimlachend, superknap, mooi in de verf enz.
Het vliegveld van Moskou is wel een verademing. Heel fris, heel schoon en mooie winkels. Alleen voor de normale sterveling veel te duur. Je vraagt je af: wie zijn toch al die mensen die al deze spullen kopen.
De zon gaat nu langzaam onder en we zitten te wachten op de volgende vlucht.
De passagiers van deze vlucht zijn veel anders dan de vorige. Ze slepen met grote pakken spullen die ze waarschijnlijk in Moskou hebben aangeschaft. Alles wordt in de bagagevakken gepropt. Althans er wordt een poging gedaan. We krijgen ook weer te eten. PRECIES hetzelfde als in de vorige vlucht. Daarvoor gebruiken ze nu toch nog steeds 5-jaren plannen.
Na de landing moeten we eerst met onze paspoorten door de controle. We worden goed bekeken. Maar goed dat de kapper alles in de oorspronkelijke staat heeft teruggebracht zodat ik weer op de foto lijk. Dan naar de bagaageband voor ons koffer. Maar eerst nog even 4 formulieren invullen. Ondertussen is het een complete chaos want de bagage komt nu al op 2 verschillende banden aan. Grote pakken in de folie komen tussen de koffers door. Eindelijk daar is die van ons. Toen met koffer, handbagage en formulieren naar de douane. Er wordt driftig gestreept en gestempeld.
Toen gauw naar buiten waar onze chauffeur staat te wachten. Het prototype Rus nl. 2 meter lang, 1 meter breed, een stevige nek en een kale kop. Net zo spraakzaam als Mister Bean.
Het is nog vroeg in de morgen en de straten zijn helemaal leeg. Alles ziet er schoon en verzorgd uit. We willen nu naar bed. Ons hotel ligt in een achterafstraatje. De nachtportier vult weer een hoop formulieren in en we kunnen eindelijk naar bed.
Welterusten!