Donderdag 4 juli Sentob-Samarkand
Door: Lojan
Blijf op de hoogte en volg Lojan & Thei
04 Juli 2013 | Oezbekistan, Samarkand
Vanmorgen werden we al vroeg wakker. Maar wat wil je: slaap is uit als je er al om 9uur in ligt. Buiten is er al bedrijvigheid. Mensen zijn met hun ezeltjes op pad. Dat is hier het eerste vervoermiddel. Dat en de benenwagen. Het ontbijt is weer klaar en met de jongste zoon gaan we op pad verder de kloof in. Zijn engels is wat minder goed maar we begrijpen elkaar. Alle mensen die we tegenkomen zijn hartelijk en willen graag op de foto. Het gaat stevig bergop. Ik weet zijn naam niet meer, maar hij vertelde over het leven in het dorp. Over de mensen die wegtrekken naar de grote stad. Dat kun je zien aan het grote aantal ruines die er staan. Toch is er nog een school, een dokter en zelfs een klein ziekenhuis. Hij heeft een droom om eens naar Europa te komen. Vraagt de prijs van een vliegticket en hoe dat dan allemaal moet. Ik denk dat het bij een droom zal blijven.
Hij is nu 5 maanden grtrouwd en zijn vrouw is net zwanger. Ze ziet de hele tijd groen en moet constant overgeven. De hele familie woont bij elkaar.
Oudste zonen die trouwen brengen hun vrouw mee. De jongste zoon moet later voor de ouders zorgen. Iedereen woont bij elkaar. Opa en oma zorgen voor de kinderen.
We hebben een flink stuk gelopen en zorgen dat we voor lunchtijd weer terug zijn. Inderdaad alweer een lunch. Opa kunnen we blij maken met tabletten paracetamol. We laten nog wat spullen achter. Ze zijn er allemaal
mee in hun sas. We krijgen een heel hartelijk afscheid. Iedereen staat tw zwaaien. Schoondochter en 3 kinderen nemen we nog mee naar het einde van de kloof. Zij gaat met een grote emmer verse appels ergens op bezoek. Ook een oude man die langs de kant van de weg zat mag voor in het busje.
Nu nog even dik 4 uur rijden naar Samarkand. Saai en weer slechte weg.
In Samarkand valt ons hotel vies tegen. Kleine smalle, harde bedjes.
Geen internet. Geen gasten. We besluiten de reisagent in Tashkent te bellen. Die regelt binnen een half uur iets anders.
Nu zitten we bijna midden in de oude stad. Een klein hotel met maar 10 kamers en de hartelijkste ontvangt ooit. Zo kan het dus ook.
Welterusten. (wij in ieder geval hier wel)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley