Dinsdag 24 juni Eindhoven-Skopje

Hallo allemaal,

Eindelijk in Skopje, 6 hoog achter maar midden in de stad, tussen de jubel en
trubel. Er hangt een geweldige sfeer, zoiets als op zaterdagmiddag bij ons als de stad zoemt.
De vlucht naar hier was lekker kort: maar twee uurtjes. Als je van te voren goed doorgeeft wat je aan bagage meeneemt dan heb je geen problemen met inchecken. Wizzair is spotgoedkoop.Gelukkig zijn wij maar onderdeurtjes maar iemand die groter is dan 1.75 m' heeft een probleem.
Tenzij je je dubbel kunt vouwen. Het toestel zat sjokvol en de steward proberen nog even de laatste stoelen bij de nooduitgang te slijten. Meerprijs 60 euro. Aan ons niet gelukt.
Na de landing eerst door de douane. Alles lekker relaxt. Dat zijn we wel anders gewend. Voor ons staat een stevige Macedonische dame in een zeer goed humeur. Ze had al onze Nederlandse supermarkten eer aangedaan. Op haar hoofd de indianentooi van de Plus.Helemaal vol veren. Een kleine koffer was het huis van de hele hamsterfamilie van de Appie. Ze had ontzettend veel lol.
Bij de uitgang stond de taxichauffeur al klaar om ons naar de stad te brengen. Goed geregeld Biljana. De rit naar Skopje duurt niet lang. Aan het begin van de straat staat de vriend van Biljana ons al op te wachten. Zijn naam is Klid. Het appartement ligt aan de voetgangerszone, de belangrijkste straat in Skopje. Klid neemt alvast een tas van ons over en binnen een paar minuten heeft hij al een hoop informatie verschaft over Biljana en zichzelf. Hij komt zelf uit Albanie en heeft zelf nog een woning in Tirana. En tevens een (gemeende) uitnodiging om ook zijn land en huis te bezoeken. Aangezien hij van thuis uit werkt en dat zelf kan indelen is het voor hem gemakkelijker om de gasten te ontvangen en wegwijs te maken. We gaan een onopvallende deur tussen een pinautomaat en een klein winkeltje naar binnen en komen in een trappenhuis dat al betere dagen gekend heeft. Er is wel een oude krakkemikkige lift met gebruiksaanwijzing. We passen er niet alledrie en ook nog bagage in. Klid blijft dus achter met de zwaarste tas achter en wij gaan alvast naar boven. Eerst moet de buitenste deur goed dicht en dan de beide binnenste halve deuren. Die moeten we met de hand dicht houden want anders gaat de lift niet verder. Met horten en stoten gaan we naar boven, af en toe tegen de zijkant aanbotsend. Met Klid is wat vergeten te vertellen nl. eenmaal boven moeten wij alle, ook de buitenste, deuren weer dicht doen anders krijgt hij de lift niet meer naar beneden.
Hevig puffend horen we iemand door het trappenhuis naar boven komen. Klid met onze tas van 18 kilo. En we zitten op de bovenste etage. En met 30graden valt dat ook niet mee.
Het appartement is niet heel groot maar gezellig en modern ingericht met een hoog Ikea gehalte. Er is zelfs een kleine keuken die we waarschijnlijk toch niet gaan gebruiken. Alles is netjes. We spreken met Klid af om morgen, woensdag samen iets in de stad te gaan drinken.
Nu even bijkomen en dan kunnen we straks de stad gaan verkennen.
Omlaag gaan we niet met de lift maar nemen de trap. In de stad om ons heen ontelbare cafe's, ijssalons en restaurants. Alle bezienwaardigheden op loopafstand. Maar die zijn voor morgen.
De stad loopt langzaam vol met flanerende mensen. Erg gezellig en er hangt een leuke sfeer. Overal straatmuzikanten en acrobaten die hun kunstjes vertonen. Een groep trommelaars geeft een geweldig show. De mooie oude gebouwen en de brug zijn prachtig uitgelicht.
Nu een heerlijk etentje en nog wat rondlopen terug naar het appartement.
Even een afzakkertje, 2 sterke koffie, bij de overburen. Dan onder zeil. Morgen zien we wel, er hoeft niet en er moet niets. Vakantie!!!
Tot morgen...