Dinsdag 1 juli Berovo-Bitola
Blijf op de hoogte en volg Lojan & Thei
01 Juli 2014 | Macedonië, Trnovo
Vandaag einde Berovo en weer wat dichter naar de bewoonde wereld. Het is een hele ruk naar Bitola. Hemelsbreed niet zo heel ver maar er zitten nog wat bergjes tussen en daar kun je niet overheen maar je moet er omheen.
Het eerste stuk naar Strumitsa is bijna verlaten. Af en toe een tegenligger, wat tractors en een enkele paardenkar. Hoge donkergroene dennebossen a la Ardennen. We zitten op 1200 m' hoogte. Sommige verkeersborden langs de kant van de weg vertonen sporen van kogels. Waarschijnlijk als schietschijf gebruikt. Her en der wat huizen maar geen echte dorpjes.
Voor de afdaling kunnen we Strumitsa in het dal zien liggen. Hier veel tuinbouw, serres en plastic tunnels met tomaten. Sommige nog klein, andere nog helemaal vol met mooie rode exemplaren. Tomaten smaken hier veel lekkerder als bij ons. Of heeft dit met vakantie te maken?
Na Strumitsa via Radovish naar Negotina. We zitten midden in het wijngebied van Macedonie. Het staat overal vol met wijnstokken en her en der kun je wijn gaan proeven. De locale wijn smaakt super en kost maar een schijntje van een fles thuis.
We moeten voor de eerste keer tanken en ook dat is een aangename verrassing. We komen in de buurt van Bitola en op de top van de bergen hier zijn nog net wat kleine plukjes sneeuw zichtbaar. Weliswaar niet meer 'sneeuwwit' maar het is sneeuw.
Ons hotel ligt niet in Bitola zelf maar ongeveer 6 km verder in een piepklein dorpje dat maar net op de kaart staat. Niet alleen dat, maar het staat op geen enkele wegwijzer. Gelukkig doet de navigatie van onze telefoon het wel en zo kunnen we Trnovo toch vinden. Het hotel, Sator, ziet er leuk uit. Een grote, schone kamer met een leuk balkon.
Na de lunch eens even kijken wat het dorp voorstelt. Aan de poort staat een leuke spontane hond. Die nemen we maar mee. Dan blijven alle andere honden van het dorp weg want hij beschouwt ons als zijn roedel en zal ons bewaken. Trnovo is niet een echt dorp maar een verzameling losse huizen, een kapel, kerk en kerkhof. Onze hond gaat enthousiast achter de koeien aan die in de wei staan. Luid blaffend wil hij met ze spelen. Ze gaan hem eerst uit de weg en hun halsbellen klepperen luid. Dan worden de rollen omgedraaid: een van de koeien vind het welletjes en gaat achter de hond aan. Die had daarop niet gerekend. Snel tussen het prikkeldraad door, de wei weer uit.
Achter een bocht in de weg staat een electriciteitspaal met daarop een groot ooievaarsnest. Daarin 2 grote en 2 kleine ooievaars. Ouders met hun 2 jongen. Eerst hebben ze ons niet in de gaten maar alswe dichterbij komen bukken ze snel en lijkt het alsof het nest leeg is. Wat geraffineerd. Na een tijdje komt alweer een kopje naar boven om te kijken of de kust veilig is.
Veel is er in het dorp niet te beleven en omdat we genoeg hebben van het 'platteland' besluiten we morgen naar Bitola te gaan. Dat is de vroegere hoofdstad van Macedonie. Daar moet toch meer te beleven zijn.
Het diner hier smaakt super en kost zelfs de helft van wat het in Berovo kost.
Dus schenk nog maar eens in.
We hebben geen zin in Belgenvoetbal dus vroeg onder de wol.
Welterusten...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley