Maandag 6 juli Leh

Julley,

Vandaag een relaxdagje in Leh.
Geen programma tot drie uur vanmddag. Heerlijk in het zonntje zitten wat lezen en ZEN. Onze gids staat prcies op de afgesroken tijd voor ons klaar.
De Dalai Lama wordt vandaag precies 80 jaar en daar zijn onze beide Buddhisten erg blij mee. Ook de dochter van onze chauffeur is jarig en wordt 8 jaar. We hebben hem mister Wang gedoopt want zijn naar is onuitspreekbaar. Wat is het toch een prettige, vrolijke man. Hij houdt zijn mond geen minuut maar de Ladakhitaal is heel zacht en aangenaam.
Ze voelen zich ook absoluut geen Indier maar Ladakhi. Je hebt ook niet het gevoel dat je hier in India bent.
Vandaag naar de Shanti Stupa. Gebouwd door Japanse Buddhisten. Deze Pagode van de Vrede is in 1983 door de Dalai lama ingewijdt. Deze is identhiek aan die on Pokhara in Nepal. Er bevinden zich meerdere van deze stupa's op de wereld. We gaan met de auto naar boven want de vijfhonderd treden zijn een beetje veel van het goede. Met de hoogte valt het mee, we zijn al aardig gewend. Vanaf de Pagode een mooi zicht op de stad Leh en de omringende bergen. Deze zijn gedeeltelijk nog bedekt met sneeuw.
Van hieruit zie je alle belangrijke gebouwen. Het Paleis, de oude binnenstad en zelfs een Golfbaan die door het leger is aangelegd. Het is een enorme gele zandvlakte. Geen Green. Alle holes zijn pikzwart. Schijnt peperduur te zijn.
We gaan weer beneden richting stad naar de Sankar Gompa. Dit klooster is een kleine dependance van Spitok. hier wonen twintig monniken. De beschermgodin van het klooster is Dukkar met de duizend armen. Waren we in Nepal al in verwarring gebracht over Boeddha en Boeddhisme hier wordt dat gevoel nog groter. Dacht je dat er maar eentje van was. Nee hoor, er zijn er wel tig. Ze hebben het zelfs over 'the future Bouddha' die over ongeveer 2500 jaar geboren zal worden. Is Boeddha net zo'n broodje aap verhaal als Adam en Eva. Ben bang van wel.
De Gompa is in ieder geval prachtig van binnen. inde gebedsruimten zijn de muren bedekt met schilderingen. Het plafond is azuurblauw geschilderd.
Hoog boven de stad staat het Paleis van de 16e eeuwse vorst Sengge Namgyal. Het is verlaten en een kleinere versie van het Paleis in Llasa. Pas witgekalkt (en de rest gelijk mee) ziet het er indrukwekkend uit met zijn schuine aflopende muren met houten balkons.Het is een hele klim zonder ballustrades en de trappen zijn vaak gedeeltelijk ingestort. het weer naar beneden lopen is vaak best eng. Het waait nu ontzettend. Grote stofwolken vliegen in het rond en prikken in de ogen.
We dalen weer af naar de Main Bazaar. het is hier chaos. Er staat een renovatieprogramma op stapel. Leh centrum moet eruit gaan zien als een Europees winkelgebied. Absoluut niet passend in deze stad. Het centrum autovrij maken is ok maar verbeter gewoon de wegen die er zijn. Maak een mooie boulevard zoals in oude tijden. Gelukkig houdt onze gids ook niet van shoppen en na wat gepind te hebben zijn we hier vrij snel klaar.
We nodigen hem uit om hier een hapje met ons te eten. Aangezien hij in de winter Italiaanse lessen volgt kiezen we een Italiaans restaurant uit. Ook de chauffeur krijgt een uitnodiging maar na telefonisch overleg gaat hij liever naar zijn jarige dochtertje. Het restaurant ligt op de tweede etage met dakterras en uitzicht over de stad. Het eten smaakt heerlijk. We nemen een taxi terug naar het hotel.
Morgen weer vroeg op pad.
Julley (is ook welterusten, bedankt, goed morgen/middag/avond enz.)