Zaterdag 20 en zondag 21 februari 2016 CHIANG MAI
Blijf op de hoogte en volg Lojan & Thei
21 Februari 2016 | Thailand, Bangkok
Sawadee ka,
Er is nu iets heel bijzonders aan de hand: we doen namelijk helemaal NIETS.
Dat is heel uitzonderlijk want normaal zijn we altijd in touw en willen we vooral niets overslaan. Behalve wat baantjes trekken in het zwembad, diverse boeken uitlezen, heerlijk gemasseerd worden, superlekker eten en een goed wijntje valt er weinig te melden. Het fototoestel krijgt ontwenningsverschijnselen. Zou dit dan zijn wat andere mensen vakantie noemen? De bladzijden in ons barboekje raken langzaam. Niksdoen en je niet eens schuldig voelen.
In overleg met Hans besluiten we nog een paar dagen langer te blijven. Dan kunnen we gelijk Too ontmoeten die op dit moment in haar geboortedorp, hier 1000 km vandaan, op familiebezoek is. We hebben nog foto's van 9 jaar gelden waarop Sammie, de zoon van Hans, en zijn hartsvriendje aan het spelen zijn. Vanavond zijn ze alletwee ook weer hier. Het vriendje is nog ongeveer evengroot als toen maar Sammie is veranderd in een grote stevige puber. Het maatverschil is enorm terwijle ze even oud zijn. Volgens Hans is dat gekomen omdat hij zoveel melk drinkt. Maar daar geloof ik niks van. Nu zijn het nog steeds dikke vrienden.
We besluiten om Ayutthaya uit ons programma te schrappen. Alleen Sukhothai blijft nog over.Daar gaan we over een paar dagen met de lange afstandsbus naar toe. Van daaruit gaan we direct door naar Bangkok voor de laatste dagen. Die verbinding is ook een beetje omslachtig: eerst zouden we met de bus naar Phitsanolok moeten en dan nog 5 uur met de trein. Dat is een heel gedoe. Dan maar een rechtstreeks ticket boeken en nog geen uur vliegen. Ons volgende hotel isook snel gevonden en gelijk geboekt.
Nu alle administratieve werk erop zit gaan we lekker op onze veranda zitten. Er zijn net 30 Belgen gearriveerd die een fietstocht geboekt hebben. Na afloop hiervan staat een lunch klaar. Die laten we maar netjes doorgaan. Alhoewel na zo'n flink ontbijt hebben we nog lang geen honger. Dan slaan we die ook maar over. We verbruiken op deze manier ook niet veel. Alles staat in spaarstand. Een mueslireep uit Nederland is goed genoeg. Alhoewel, Thei vind dat ik die bij de Boerenbond heb gekocht. Wat veel
zaden en erg droog.
Dus niet veel te vertellen over die twee dagen. Vanavond is het heel erg rustig. Er zijn mensen vertrokken en bij het avondeten waren we helmaal alleen. Dat is even wennen maar ook wel eens lekker. Je kunt niet altijd doorzakken. Toch zijn we niet hellemaal alleen. I phone de hond houdt ons gezelschap. Een heel gereserveerd en schuw asieldier. Maar hij begint langzaam te ontdooien. Laat zich al een beetje aanhalen en komt ons zelfs achterna op onze veranda en gaat in een stoel liggen. Het is nu al pikdonker en de gekko's doen zich tegoed aan de insecten die rondom de lamp zwermen. Wat een feestmaal vanavond en voor ons een rotmug minder.
Welterusten.
Morgen gaan we ECHT wat doen hoor!!!
Er is nu iets heel bijzonders aan de hand: we doen namelijk helemaal NIETS.
Dat is heel uitzonderlijk want normaal zijn we altijd in touw en willen we vooral niets overslaan. Behalve wat baantjes trekken in het zwembad, diverse boeken uitlezen, heerlijk gemasseerd worden, superlekker eten en een goed wijntje valt er weinig te melden. Het fototoestel krijgt ontwenningsverschijnselen. Zou dit dan zijn wat andere mensen vakantie noemen? De bladzijden in ons barboekje raken langzaam. Niksdoen en je niet eens schuldig voelen.
In overleg met Hans besluiten we nog een paar dagen langer te blijven. Dan kunnen we gelijk Too ontmoeten die op dit moment in haar geboortedorp, hier 1000 km vandaan, op familiebezoek is. We hebben nog foto's van 9 jaar gelden waarop Sammie, de zoon van Hans, en zijn hartsvriendje aan het spelen zijn. Vanavond zijn ze alletwee ook weer hier. Het vriendje is nog ongeveer evengroot als toen maar Sammie is veranderd in een grote stevige puber. Het maatverschil is enorm terwijle ze even oud zijn. Volgens Hans is dat gekomen omdat hij zoveel melk drinkt. Maar daar geloof ik niks van. Nu zijn het nog steeds dikke vrienden.
We besluiten om Ayutthaya uit ons programma te schrappen. Alleen Sukhothai blijft nog over.Daar gaan we over een paar dagen met de lange afstandsbus naar toe. Van daaruit gaan we direct door naar Bangkok voor de laatste dagen. Die verbinding is ook een beetje omslachtig: eerst zouden we met de bus naar Phitsanolok moeten en dan nog 5 uur met de trein. Dat is een heel gedoe. Dan maar een rechtstreeks ticket boeken en nog geen uur vliegen. Ons volgende hotel isook snel gevonden en gelijk geboekt.
Nu alle administratieve werk erop zit gaan we lekker op onze veranda zitten. Er zijn net 30 Belgen gearriveerd die een fietstocht geboekt hebben. Na afloop hiervan staat een lunch klaar. Die laten we maar netjes doorgaan. Alhoewel na zo'n flink ontbijt hebben we nog lang geen honger. Dan slaan we die ook maar over. We verbruiken op deze manier ook niet veel. Alles staat in spaarstand. Een mueslireep uit Nederland is goed genoeg. Alhoewel, Thei vind dat ik die bij de Boerenbond heb gekocht. Wat veel
zaden en erg droog.
Dus niet veel te vertellen over die twee dagen. Vanavond is het heel erg rustig. Er zijn mensen vertrokken en bij het avondeten waren we helmaal alleen. Dat is even wennen maar ook wel eens lekker. Je kunt niet altijd doorzakken. Toch zijn we niet hellemaal alleen. I phone de hond houdt ons gezelschap. Een heel gereserveerd en schuw asieldier. Maar hij begint langzaam te ontdooien. Laat zich al een beetje aanhalen en komt ons zelfs achterna op onze veranda en gaat in een stoel liggen. Het is nu al pikdonker en de gekko's doen zich tegoed aan de insecten die rondom de lamp zwermen. Wat een feestmaal vanavond en voor ons een rotmug minder.
Welterusten.
Morgen gaan we ECHT wat doen hoor!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
