17/18 juli 2016 TALLINN/BIRINI/RIGA
Blijf op de hoogte en volg Lojan & Thei
19 Juli 2016 | Letland, Riga
Tere/sveiki allemaal,
Was dit thuis geweest dan hadden we er vandaag een pyjamadag van gemaakt en lekker gebankt. Vieze miezer als we Tallinn achter ons laten. Een grote ruk naar beneden vandaag. Bijna tot in Riga. Gelukkig maar dat dit een reisdag is, in de auto wordt je niet nat. Ondanks dat het zondag is zit er toch heel wat verkeer op de weg. Iedereen houdt zich goed aan de snelheid, de S-weedse en Fin-se auto's een beetje TE goed.
Het landschap zoals altijd bossen afgewisseld met graanvelden. Hier en daar een boerderij maar geen echte dorpen. Meer flitspalen dan tankstations en meer verkeersborden dan in Nederland. De maximumsnelheid is steeds verschillend.
Onze één na laatste nacht is weer in een écht kasteel. Tomtom stelt ons een beetje teleur en hierdoor is Birini Pils moeilijk te vinden terwijl het achteraf zo makkelijk blijkt te zijn. In deze rimboe is er zelfs geen hond die je iets kunt vragen. De paar mensen die op straat te vinden zijn, zijn oudjes die geen woord buitenland kunnen of durven spreken.
In een winkeltje lukt het om met Google maps iemand te vinden die weet waar Birini ligt. Dan blijkt het supersimpel te zijn. Het slot ligt aan een mooi meer, omgeven door een park dat ook door dagjesmensen wordt bezocht. Je kunt zelfs in het meer zwemmen, in het park wandelen. Er zijn paardestallen waar je een paard kunt uitzoeken om mee te rijden.
Dit kasteeltje is uit 1860. Alweer in een afschuwelijke rose kleur geverfd. Daar zijn ze hier dol op. Of is die kleur in de aanbieding. Van buiten is al het schilderwerk dringend aan een grote beurt toe. Van binnen is het allemaal super netjes en proper.
De ontvangst is hartelijk en we krijgen onze kamer toegewezen. We krijgen zelfs de sleutel van de voordeur. De prachtige oude trap kraakt en steunt ondanks de ouderwetse loper die met koperen roedes is vastgemaakt. Hadden wij vroeger thuis ook en wat had mijn moeder een hekel aan dat ding. Eén keer per jaar moest hij met de grote schoonmaak eraf en om hem er dan weer netjes op te krijgen is een crime. Dat zou hier al helemaal monnikenwerk zijn. In de grote hal staan nog de grote bloemstukken van de bruiloft van gisteren. Het kasteeltje is erg in trek bij bruidsparen. Je kunt er alles laten regelen tot en met het vuurwerk boven het meer aan toe.
Onze kamer is prachtig: minstens vier meter hoog. Een kroonluchter aan het plafond en met een bordeaurood ruitjesbehang. Daar is menig rolletje aan op gegaan. Een moderne badkamer met alles erop en eraan.
In de Sowjettijd was het een soort sanatorium maar nu is het privébezit.
We gaan een stuk wandelen in de tuin. Op een van de torens van het kasteeltje heeft een ooievaarsechtpaar een mooi nest gebouwd. Maar de jonge ooievaars zijn al bijna groot en het wordt een beetje krap zo met z'n allen. Tijd om op eigen 'benen te gaan staan' en de vleugels uit te slaan.
Er zijn nog een hoop dagjesmensen op pad en die fotograferen er duchtig op los. Families waarvan de kleine kinderen door pappa met de camera achtervolgd worden. Alles moet worden vastgelegt. Mamma moet voor het meer nog een mooie pose aannnemen. De kinderen worden een beetje baldadig en krijgen van pa op hun kop.
Later op de middag als iedereen vertrokken is hebben we het rijk voor ons alleen.
Het avondeten wordt in de kelder geserveerd. Die is mooi gerestaureerd met de mooie gemetselde gewelven zichtbaar. Op het menu staat iets dat in Nederland niet zou mogen, namelijk bever. Dat is bij ons een beschermde diersoort. Dus niet in de kookpot. Ben erg nieuwsgierig hoe die dan wel zal smaken en bestel bever. Thei houdt zich bij een ordinair varken. Weliswaar het haasje maar toch.
De bever stelt niet teleur. Zij noemen het 'pressed beaver'. Het is een soort geperst draadjesvlees in blokvorm, maar dan hele fijne draadjes. De smaak is zoetig, wildachtig. Om een keer te eten niet slecht.
Het kasteel slaapt heerlijk en na het ontbijt, weer in de kelder, terug naar Riga voor de laatste nacht.
We beluiten de auto maar alvast in te leveren aan het vliegveld want ons hotel ligt midden in de stad en heeft geen parkeergelegenheid. Daar gaat dan onze trouwe vriend die ons 2200 kilometer zonder problemen door drie landen heeft gebracht. Zal dat thuis weer wennen zijn aan de versnellingspook en de koppeling.
We nemen een taxi terug naar Riga. Het is weer even wennen maar alles komt weer terug. Op een gegeven moment heb je zoveel gezien dat je het allemaal een beetje door elkaar haalt.
Vandaag een prachtige zonnige dag, terrasjesweer dus. Die zijn er genoeg. We lopen nog eens langs de leukste bezienswaardigheden en volgen de tip van onze stadsgids Toms op en gaan in zijn favoriete restaurant (dat van de 70 soorten tapbier) vis eten. Een mooie afsluiting van de vakantie.
Welterusten..
Was dit thuis geweest dan hadden we er vandaag een pyjamadag van gemaakt en lekker gebankt. Vieze miezer als we Tallinn achter ons laten. Een grote ruk naar beneden vandaag. Bijna tot in Riga. Gelukkig maar dat dit een reisdag is, in de auto wordt je niet nat. Ondanks dat het zondag is zit er toch heel wat verkeer op de weg. Iedereen houdt zich goed aan de snelheid, de S-weedse en Fin-se auto's een beetje TE goed.
Het landschap zoals altijd bossen afgewisseld met graanvelden. Hier en daar een boerderij maar geen echte dorpen. Meer flitspalen dan tankstations en meer verkeersborden dan in Nederland. De maximumsnelheid is steeds verschillend.
Onze één na laatste nacht is weer in een écht kasteel. Tomtom stelt ons een beetje teleur en hierdoor is Birini Pils moeilijk te vinden terwijl het achteraf zo makkelijk blijkt te zijn. In deze rimboe is er zelfs geen hond die je iets kunt vragen. De paar mensen die op straat te vinden zijn, zijn oudjes die geen woord buitenland kunnen of durven spreken.
In een winkeltje lukt het om met Google maps iemand te vinden die weet waar Birini ligt. Dan blijkt het supersimpel te zijn. Het slot ligt aan een mooi meer, omgeven door een park dat ook door dagjesmensen wordt bezocht. Je kunt zelfs in het meer zwemmen, in het park wandelen. Er zijn paardestallen waar je een paard kunt uitzoeken om mee te rijden.
Dit kasteeltje is uit 1860. Alweer in een afschuwelijke rose kleur geverfd. Daar zijn ze hier dol op. Of is die kleur in de aanbieding. Van buiten is al het schilderwerk dringend aan een grote beurt toe. Van binnen is het allemaal super netjes en proper.
De ontvangst is hartelijk en we krijgen onze kamer toegewezen. We krijgen zelfs de sleutel van de voordeur. De prachtige oude trap kraakt en steunt ondanks de ouderwetse loper die met koperen roedes is vastgemaakt. Hadden wij vroeger thuis ook en wat had mijn moeder een hekel aan dat ding. Eén keer per jaar moest hij met de grote schoonmaak eraf en om hem er dan weer netjes op te krijgen is een crime. Dat zou hier al helemaal monnikenwerk zijn. In de grote hal staan nog de grote bloemstukken van de bruiloft van gisteren. Het kasteeltje is erg in trek bij bruidsparen. Je kunt er alles laten regelen tot en met het vuurwerk boven het meer aan toe.
Onze kamer is prachtig: minstens vier meter hoog. Een kroonluchter aan het plafond en met een bordeaurood ruitjesbehang. Daar is menig rolletje aan op gegaan. Een moderne badkamer met alles erop en eraan.
In de Sowjettijd was het een soort sanatorium maar nu is het privébezit.
We gaan een stuk wandelen in de tuin. Op een van de torens van het kasteeltje heeft een ooievaarsechtpaar een mooi nest gebouwd. Maar de jonge ooievaars zijn al bijna groot en het wordt een beetje krap zo met z'n allen. Tijd om op eigen 'benen te gaan staan' en de vleugels uit te slaan.
Er zijn nog een hoop dagjesmensen op pad en die fotograferen er duchtig op los. Families waarvan de kleine kinderen door pappa met de camera achtervolgd worden. Alles moet worden vastgelegt. Mamma moet voor het meer nog een mooie pose aannnemen. De kinderen worden een beetje baldadig en krijgen van pa op hun kop.
Later op de middag als iedereen vertrokken is hebben we het rijk voor ons alleen.
Het avondeten wordt in de kelder geserveerd. Die is mooi gerestaureerd met de mooie gemetselde gewelven zichtbaar. Op het menu staat iets dat in Nederland niet zou mogen, namelijk bever. Dat is bij ons een beschermde diersoort. Dus niet in de kookpot. Ben erg nieuwsgierig hoe die dan wel zal smaken en bestel bever. Thei houdt zich bij een ordinair varken. Weliswaar het haasje maar toch.
De bever stelt niet teleur. Zij noemen het 'pressed beaver'. Het is een soort geperst draadjesvlees in blokvorm, maar dan hele fijne draadjes. De smaak is zoetig, wildachtig. Om een keer te eten niet slecht.
Het kasteel slaapt heerlijk en na het ontbijt, weer in de kelder, terug naar Riga voor de laatste nacht.
We beluiten de auto maar alvast in te leveren aan het vliegveld want ons hotel ligt midden in de stad en heeft geen parkeergelegenheid. Daar gaat dan onze trouwe vriend die ons 2200 kilometer zonder problemen door drie landen heeft gebracht. Zal dat thuis weer wennen zijn aan de versnellingspook en de koppeling.
We nemen een taxi terug naar Riga. Het is weer even wennen maar alles komt weer terug. Op een gegeven moment heb je zoveel gezien dat je het allemaal een beetje door elkaar haalt.
Vandaag een prachtige zonnige dag, terrasjesweer dus. Die zijn er genoeg. We lopen nog eens langs de leukste bezienswaardigheden en volgen de tip van onze stadsgids Toms op en gaan in zijn favoriete restaurant (dat van de 70 soorten tapbier) vis eten. Een mooie afsluiting van de vakantie.
Welterusten..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
