17 januari Periyar- Munnar

Vanakkam allemaal,

Vandaag gaan we naar God' s Own Country zoals ze deze streek ook wel noemen. Ben benieuwd of God hier leeft in plaats van in Frankrijk. Vanmorgen gaan we maar eens lekker sportief doen en gaan zelf aan de klim naar het restaurant beginnen. We worden weer vorstelijk bediend. Wat zal dat straks thuis tegenvallen. De kok komt informeren of de mail met het recept is doorgekomen. Gisteravond hadden we crispy vegetables en dat was wel zoooo lekker dat ik hem om het recept heb gevraagd. Mag ook wel als je drie keer heb opgeschept. Zo zou je best vegetarier willen worden.
Ook de weg naar beneden doen we nu te voet. Alleen de bagage wordt opgehaald. We zouden de antieke koffer van Har als skate board kunnen gebruiken maar dat doen we maar niet. Nog even afrekenen en klaar. Voor twee keer uitgebreid dineren en een keer koffie met gebak moeten we inclusief drank nog geen 80 euro betalen. En dan voor drie personen samen in een super de luxe resort.
Onderweg betalen we voor 4 koppen thee waarvan een zelfs met melk 34 roepies. Omgerekend ongeveer 50 cent. De prijzen hier zijn lachwekkend. Voor een grote salade ben je nog geen 3 euro kwijt. Als je langs de straat zou eten zou het helemaal een centenkwestie zijn.
Na het afrekenen wordt nog om een recensie gevraagd. Er valt hier weinig te verbeteren. Ik geeef hun als tip om op de veranda van de huisjes wat makkelijke relaxstoelen neer te zetten. Nu staan er keiharde rechte eeetkamerstoelen en die nodigen niet echt uit om er lang te zitten. Ze zijn erg blij met deze feed back en de directie zal het zeker in de volgende vergadering meenemen. We moeten no een keer op de foto en het gehele personeel staat buien opgesteld om ons uit te zwaaien.
De weg naar Munnar is niet druk en schiet lekker op. Alhoewel vol met bochten is het nergens gevaarlijk en de omgeving verveelt geen moment. In de berm staan metershoge datura' s, mooi rose en wit. De kelkachtige bloemen hangen met hun kopjes omlaag te wachten op een bij. Tussen de hoge teakbomen staan kardemomplanten waarvan de zaden erg gewild zijn. De kant van de weg staat vol met planten en bloemen die bij ons eenjarig of kamerplant zijn. Hier zijn ze allemaal eens zo hoog. Har trakteert op een Anta Flu en Naga reageert hilarisch. Hij heeft de Fischermans Friend nog vers in zijn geheugen. Zou hoog uit kunnen dat deze snoepjes wat over datum zijn. Maar Har verzekert ons dat ze nieuw zijn, en niet dezelfde als in Nepal. Die zouden anders wel erg veel airmiles hebben.
Tijdens de theepauze horen we buiten een omroeper. Zijn barse stem klinkt keihard door de speakers. Nu vallen pas de rode vlaggen met hamer en sikkel op. Een hoge pief van de communische partij komt vanavond een toespraak houden. In Kerala schijnt deze partij veel invloed te hebben.
Na de break verandert het landschap. De glooiende heuvels zijn helmaal bedekt met theestruiken. Prachtig diepgroen en gesnoeid als een bonsai. Daartussen hoge bomen. De struiken staan in lange rijen, keurig netjes. Of soms op een heuvel als een spiraal. Je krijgt de indruk dat een reus de struiken met een nagelschaartje heeft geknipt.
De lucht is hier ontzettend schoon en we zitten op 1600 meter hoogte. Vlak voor Munnar buigen we af om naar een dam te gaan kijken. Ook vanaf hier prachtige vergezichten maar helaas ook hier weer de gevolgen van de klimaatverandering zichtbaar. Het stuwmeer zou normaal gesproken helemaal vol met ater zijn geweest maar nu is langs de randen goed zicht baar hoe laag het waterpeil eigenlijk is. Veel te laag. Geen regen van betekenis de laatste twee jaar.
Ons retreat ligt voorbij Munnar. Het is moeilijk te vinden. Dankzij de routeplanner moet het wel lukken. Maar ondanks dat moet Naga aan verschillende mensen de weg vragen. Eigenlijk verdiend die niet de naam weg. Eerder een stijl pad tussen de theeplantages naar beneden.
Het retreat wordt gerund door een Indische familie. Ook hier weer huisjes tegen een heuvel gebouwd met een prachtig uitzicht. Het is een beetje primitief maar de persoonlijke benadering maakt veel goed. Bij het restaurant dat tevens ook receptie en kantoor is moeten de schoenen buiten blijven. Het is hier strikt vegetarisch. Zelfs geen eitje is er te krijgen. Kaas is er gelukkig wel. We bestellen de lunch en die smaakt heerlijk. De aardappels in de curry zijn ouderwets lekker. Zoals die van vroeger thuis uit eigen tuin. Ook alcohol is er niet te krijgen dus we staan al voor de derde dag droog.
In het zonnetje is het goed vol te houden en er gaat dan ook een boek doorheen.
We moeten VOOR 6 uur ons avondeten gaan uitzoeken en ze komen met een handgeschreven menu met gerechten waaruit we kunnen kiezen. Om half 8 is alles klaar.Het wordt al vroeg donker en alles wordt verlicht met honderden blauwe lampjes. Alsof het kerstmis is.
Er wordt vanalles georganiseerd, varierend van yoga tot vogelspotten. Dat is echter voor de vroege vogels. We zullen morgenvroeg wel zien. De vogels dan. Niet de yoga.
Welterusten...