8 januarii Ahmebadad- Dasada

Nameste allemaal,

Vandaag laten we de grote stad achter ons en zijn we op weg naar de grote zoutvlakte in het noorden. Onderweg staan twee bezienswaardigheden op het programma: de Rani ki vav stepwell en de Modhera Surya Mandir, de sun temple.
Ahmedabad is een uitgestrekte stad en het duurt een tijdje voordat we die achterlaten. Aan weerskanten van de weg wordt stevig gebouwd. Alhoewel, de bouwvakkers staan op gammele steigers van bamboe. Vreselijke wwonkazernes worden uit de grond gestampt en die hebben dan ook nog namen als safier terwijl het bepaald geen juweeltjes zijn.
Er zijn ook grote fabrieken in aanbouw en al klasr. Singh rijdt goed en neemt geen risico. Met al die tuktuks en koeien die oversteken is het uitkijken geblazen. Overal zijn extra drempels om de snelheid eruit te halen. Vaak niet meer dan een hoopje overgebleven asfalt.
Het landschap verandert en lijkt nu veel op dat van Rajasthan.
De Rani ki vav is een grote stepwell uit de elfde eeuw. Zeven verdiepingen diep maar helaas niet meer in goede staat. Het park rondom is wel goed onderhouden. De entree kost 200 roepie per persoon terwijl indiers maar 15 roepie hoeven te betalen. Ook hier weer talloze pubers die met ons op de foto willen. Begint een beetje vervelend te worden.
De Sun temple in Modhera is niet ver. Ook hier weer 200 roepie. Het is hier een stuk drukker..Er komt een bus met schoolkinderen aan. Ongelooflijk hoeveel kinderen ze hier in EEN bus stoppen. Er komt geen einde aan. Die hebbeb vast gestapeld gezeten.
De tempel is gemaakt van zandsteen maar ook dringend aan renovatie toe.
We zijn al wat tempelmoe dus een rondje eromheen voldoet.
Vanavond blijven we in Rann riders, een ecoresort aan de rand van de Little Ran of Kutch. Rann betekent vlakte. Het is nu een natuurreservaat waar de laatste wilde ezels en heel veel soorten vogels leven.
We slapen in een ronde cottage gemaakt van modder met een rieten dak. De muren binnen zijn witgekalkt en met mooi patronen ingelegd met stukjes spiegel. De ontvangst is hartelijk en persoonlijk. Het avondeten is inbegrepen en wordt in de grote open dininghall geserveerd. Er zit hier liefde in het eten en zelfs vlees. Het is een gevarieerd gezelschap: indiers, italianen, engelsen en een duits echtpaar. Dat is een vrij nieuwsgierige dame die uit de toon valt met haar plooien rol, coltruitje en parelketting. Een paar stevige ouderwetse instappers maken deze outfit compleet. Ze heeft wel iets weg van olijfje maar dan peper en zout. Ze heeft natuurlijk enkele woorden opgevangen die ze kon verstaan en wil nu vanalles weten. Ik schat dat ze thuis dominee is. Ze eet hasr bord met muizehapjes leeg, wat een eeuwigheid duurt. Ondertussen worden we onderhouden door een dansgroepje uit het dorp. Kleine zigeunerachtige dames met zwierende rokken en glinsterende hoofddoeken. Enthousiast wordt er gedanst op het ritme van de trom.
Vanavond zit douchen er niet meer in want al het warme water is op. Dus dan maar wat kliederen in een bakje. Les voor morgen: douchen overdag.
Ondanks de kou 's avonds is het in ons hutje lekker warm. En de ganzen houden nu ook hun snavel.
Welterusten...