Woensdag 29 januari Agra-Delhi

Namaste,

Vandaag komt de cirkel rond. Vanavond zullen we weer terug zijn in Delhi. Nog even wat opknappen in het City Airporthotel en dan midden in de nacht naar huis. Dan krijgen we onze 4.5 uur weer terug en kunnen we morgen ontbijten in Nederland.
Maar zo ver is het nog niet. Vanmorgen stond een zonsopgang bij de Taj Mahal gepland. Dus weer dezelfde procedure als gisteravond: auto/electrokar/lopen. Daarna terug hotel en ontbijt.
We besluiten dit niet te doen. We zijn helemaal op en de Taj zal de tweede keer nooit meer zo mooi zijn als de eerste. Je krijgt nl. maar een keer voor een eerste indruk. Niet waar. Achteraf maar goed dat we dit gedaan hebben want we zouden hem bijna niet hebben kunnen zien. Het is weer behoorlijk mistig vandaag. Goed dat we uit hebben geslapen.
Onze gids staat al klaar want we gaan het allerallerallerlaatste fort bezichtigen. Het Agrafort. Een massief roodstenen fort uit 1565.
Het was in de eerste plaats gebouwd als een militair fort. Het wordt ook nu nog door het Indische leger gebruikt.Dat bestaat uit 1 miljoen manschappen. Het fort werd door Shah Jahan nog verder uitgebreidt en ook als paleis gebruikt. Zelf zat hij hier de laatste jaren van zijn leven gevangen. Er zijn diverse paleizen te bezichtigen maar de restauratie is nog in volle gang. Mannen zitten op bamboesteigers het witte marmer schoon te maken. Een echt monnikenwerk. Met kleine borstels wordt er een soort witte pasta aangebracht. Ze hebben wel eer van hun werk want je kunt precies zien wat klaar is en wat niet.
Hier sluiten we Agra af en moeten we weer terug naar Delhi. Onderweg bij een lokaal 'wegrestaurant' drinken we onze laatste indienthee.
Veel melk, veel suiker en weinig thee. Smaakt een beetje als chocolademelk zonder cacao. We nemen er nog maar een. Bij het afrekenen een verrassing. De thee kost: 6 glazen vol nl. 43 roepie. Dat is iets meer dan 50 cent.
Zo betaal je dus op andere plaatsen echte toeristenprijzen. Maar je moet wel een westers georienteerd restaurant nemen want anders heb je geen fatsoenlijk toilet. En die zijn vaak al je weet wel.
In de middag onze laatste stop bij een Krishna tempel. We moeten een flink stuk lopen maar bewegen doet goed. In het dorp wordt een nieuwe weg gebouwd. Midden in de hoofdstraat verrijzen hoge pijlers. Dus we slalommen door de modder. Overal steekt betonstaal naar buiten. Het ziet er allemaal chaotisch uit. Eigenlijk is het al vervallen voordat het klaar is. We moeten het spoor over maar er is geen overweg. We doen maar wat iedereen doet gewoon over de rails heen. Op weg naar de tempel weer veel soevenierwinkels en nog een grote boarie, een trapput. Een mooi exemplaar van rode stenen.
Als we de tempel binnen willen mogen we geen fotocamera of telefoon meenemen. Sarbajib blijft dus wachten met onze spullen. Daarna worden we zelfs weer gevisiteerd. Zelfs twee keer. We zijn alweer eens de enige blanken hier en hebben veel bekijks. Nog even een cadeautje kopen. Even
handelen. We krijgen zelfs een gratis lassi. We zullen dus vast teveel betaald hebben. We hebben geen zin meer om de tempel binnen te gaan. Vast dezelfde kitch als in andere Hindu tempels.
Een gids heeft ons vertelt dat alle offergaven in de vorm van bloemen of fruit ed gewoon gerecycled worden. Alles wordt diverse keren verkocht.
Onderweg zouden we eigenlijk geen industrie tegenkomen maar toch staat er een grote olieraffinaderij en nog wat kleinere steenfabrieken. Dat is niet volgens de afspraak. Denk aan de Taj Mahal. Maar zoals overal in India zijn er regels maar ook weer niet. De einigste regel die klopt is dat er geen regels zijn.
We naderen nu Delhi. Van alle kanten komt het verkeer weer op ons af. Over de laatste 90 km doen we dik 3 uur. Het is ongelooflijk hoe Sarbajib de auto door het verkeer lootst. Er zijn wel rijstroken maar daar houdt niemand zich aan. Alles krioelt weer door elkaar. We worden er duizelig van. Je zou hier wel 10 keer per dag je auto in de soep kunnen rijden. De meeste mensen laten hier de deuken en krassen niet eens maken. Er zijn dan ook maar weinig auto' s die zonder zijn.
Eindelijk na 3 uur stoppen optrekken stoppen optrekken zijn we bij ons hotel. Dat is tot 12 uur geboekt. Dan komt Sarbajib ons weer ophalen en kan hijzelf eindelijk naar huis.
Tot morgen!!