27 januari Varkala-Dubai-Roermond
Blijf op de hoogte en volg Lojan & Thei
27 Januari 2017 | Nederland, Roermond
Na 12 verschillende matrassen in 21 dagen eindelijk weer op ons eigen, oude vertrouwde. En daar gaat toch niets boven.
Maar zover was het vrijdagmorgen nog niet. De alarm gaat om 5 uur en de taxi zal er hopelijk over een half uur zijn. Het is nog ruim een uur rijden naar het vliegveld. Alles ligt al klaar. Nu alleen nog even tanden poetsen en een kakkerlak in de badkamer pletten. De nachtwaker loopt nog rond en helpt met de bagage. Hij zegt heel opbeurend 'no taxi'. Maar die heeft nog een kwartier.
We pakken een paar terrasstoelen en dan afwachten. Spannend. We hebben al een back-up plan voor het geval dat. Het is al warm. Veel te warm voor jeans en sneakers. Het geluid van de golven werkt kalmerend. Verder alleen diergeluiden. Het is nog pikdonker.
De muezzins van de twee moskeeën in de buurt doen weer goed hun best en maken een hoop herrie. Je zou bijna een schietgebedje doen dat ze in godsnaam hun mond houden.
In de verte zijn de koplampen van een auto zichtbaar en de nachtwaker gaat met een grote zaklamp alvast die kant uit want hij moet ze over een smal paadje naar beneden loodsen. Ze zijn precies op de minuut af om 5.30 uur hier.
In het donker ziet alles er compleet anders uit en we missen de eerste zijstraat. Langs de kliffen de auto keren en een stukje terug rijden. Sommige dingen vallen nu pas goed op. Op de muren naast de smalle weggetjes zijn goed de rood/witte hamer en sikkel te herkennen. Dit zijn aanplakbiljetten van de communistische partij. Ook Che Guevara kijkt je verschillende keren aan.
We hebben deze keer een andere chauffeur en deze rijdt niet prettig. Ondanks het vroege uur zijn er al veel mensen op pad. Veel kleine winkeltjes en koffietentjes zijn al open en er wordt ook al stevig in de pannen geroerd.
Het is druk op weg met brommers, tuk tuks en grote bussen en zoals altijd doet iedereen maar wat. Een brommer die zonder te kijken de weg oprijdt beland bijna tegen onze zijkant.
De rijstijl van onze chauffeur is vrij irritant en voelt niet prettig. Wat een verschil met Naga die ons altijd het gevoel was veilig te zijn. Hij blijft maar met groot licht rijden en lokt dus uit dat de tegenleggers dat ook doen. Dus verblindt worden we ook nog. Als we hem als chauffeur hadden gehad deze drie weken, had hij na één dag al een probleem met Thei gehad.
Voor de luchthaven staan grote groepen mensen. Maar dat blijven de achterblijvers te zijn. Hier komt altijd de hele familie de reizigers uitzwaaien.
De controle is streng. Zonder ticket kom je het vliegveld niet meer binnen.
De politie staat bij de ingang en de paspoorten en tickets worden goed bestudeerd. Alle bagage gaat door de scanner en wordt verzegeld. We kunnen inchecken en moeten weer langs immigratie. Zonder de benodigde, dit keer in rode inkt, stempeltjes komen we het land niet uit. De verdere controles zijn van het type: veel vegen maar weinig poetsen. We worden van elkaar gescheiden. Mannen en vrouwen moeten apart door de controle.
Er is echter maar één rij voor de dames en vier rijen voor de heren. Wat een discriminatie. Dan hebben ze ook nog bedacht dat onze tas niet mee door mag. Die moet eerst worden afgegeven. Daarvan krijg je een bordje met een nummer. Dan weer in de lange rij om door twee dames gevisiteerd te worden. Die waren al vroeg op vanmorgen en zijn erg lollig. De heren zijn ondertussen al een hele tijd klaar. Daarna volgen nog de controles van de controles van de controles. Doe het gewoon in één keer goed.
Door al die handelingen blijft er gelukkig niet veel tijd meer over en het boarden kan vrij snel beginnen. Het is ruim 4 uur vliegen naar Dubai. Nu snel een ontbijt want we hebben best honger. De verzorging bij Emirates is altijd dik in orde. We komen iets te laat aan en het wordt dus gelijk doorlopen naar de volgende gate. Deze keer gelukkig niet een half uur lopen/treinen/liften maar een kleine tien minuten in hetzelfde gebouw.
Het vliegtuig naar DÜsseldorf vertrekt bijna op tijd maar we moeten nog op een paar transferpassagiers wachten. Het grote vliegtuig zit niet helemaal vol. Veel lege plaatsen dus plek zat. Eén film, vijf afleveringen Vikings en een mooie rode zonsondergang boven Turkije later landen we in Duitsland.
Wat gaat alles hier efficiënt. Als een geoliede machine. Behalve bij de bagageband dan. De koffer van Har, die nog net zo piept als drie weken geleden, komt al vrij snel. Die van ons zijn het laatste van het hele vliegtuig. Nu moet er altijd eentje het laatste zijn maar leuk is het niet.
De taxi was al onderweg en we hoeven dan ook niet lang te wachten. Nu nog een klein uurtje Deutsche Autobahn en we zijn weer thuis.
Allereerst echte koffie zetten en dan als beloofd Naga bellen. Die is alweer met andere cliënten op pad maar is blij weer van ons te horen.
Nu is de vakantie echt verleden tijd en alles back to normal.
Jullie allemaal bedankt voor de leuke reacties en het volgen van onze belevenissen. Een eventuele volgende bestemming is nog niet bekend. Een wensenlijsje is er wel maar willen jullie verhalen over een VERRE bestemming dan zijn we toch afhankelijk van jullie gulle donaties. Misschien dat we bij deze maar een crowdfunding aktie gaan beginnen.
Dus voor de laatste keer...welterusten.
Deze reis hebben wij geboekt bij:
BLINI REIZEN (bedankt Wouter en Irene)
Utrecht.
Uitgevoerd door:
Swagatam Tours Pvt. Ltd
New Delhi.
India
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley