14 januari Jamnagar - Gondal

Namaste allemaal,

Na een goede nachtrust en een gloeiend hete douche worden we weer een beetje mens. Vandaag geen grote afstand, maar toch ruim drie uur rijden. Jamnagar is een mooie oude stad met nogal wat Engelse gebouwen uit de koloniale tijd, wit marmeren Jaintempels en paleizen. Er is echter weinig grandeur meer te bespeuren. Her en der kun je nog wel zien hoe het ooit moet zijn geweest. Het wordt ook niet echt als hun erfgoed gezien.
Vandaag is het een echte feestdag, Makar Sankranti. Een van de uitingen is het oplaten van kleurrijke vliegers. Hindoes geloven dat zij die op 14 januari sterven hun reincarnatie doorbreken en EEN worden met God. In de stad is het nog drukker als gewoonlijk. De vrouwen lopen in hun zondagse sari's.
Op straat zitten mensen in lange rijen op de grond. Zowel kinderen als volwassenen. Vuil en ongewassen alsof het hier een ander soorten mensen betreft. Voor zich hebben ze allemaal een metalen kom staan. De rijkere goed geklede indiers doen allemaal een lepel rijst in de kommen. De kinderen krijgen een zakje chips. Dit is bizar. Alsof je je hond aan het voeren bent. Volgens Singh zijn deze mensen het afvoerputje van de maatschappij. Ze hebben geen werk en moeten bedelen. Dit is wel ongeveer het armste en smerigste stuk india dat we tot nog toe gezien hebben. Zelfs de slums van Delhi zagen er beter verzorgd uit. We maken een kleine stadstour langs de verschillende monumenten en Har stapt uit om wat te filmen.
In de buurt van Jamnagar bevindt zich de grootste olieraffinaderij ter wereld maar daar merken we weinig van.
Vandaag verder naar Gondal waar we in een paleis zullen overnachten. Het landschap is gelijk aan dat van gisteren: katoen, katoen, katoen. Met af en toe een knalrode pluk ertussen. Daar liggen de inmiddels geoogste chilipepers te drogen in de zon.
Orchard Palace is in het bezit van een Maharadja. Het werd vroeger gebruikt om zijn persoonlijke gasten onder te brengen. Het is nu een 7-kamer Heritage hotel. De begroeting door de Prins is koel en arrogant.
Onze kamer, het zijn er 3, is net een balzaal. Helemaal vol met diverse meubelstukken, een bankstel en twee bedden. En voor als je decadent wilt doen: een chaise longue. En dan is er nog genoeg plek 'to swing a cat'. We hebben engelse buren, vandaar. De marmeren badkamer is mega. Het driepersoons bad oogt nietig in de grote ruimte. Dan is er nog een kleedkamer.
Har en Thei gaan vanmiddag op audiencie bij de oude Maharadja en krijgen van hem een persoonlijke rondleiding in zijn eigen paleis. Hij is reeds 76 maar nog kwiek. Hij heeft in Oxfort gestudeerd en is een man van de wereld.
Hij verzamelt al het mogelijke. Theepotten, poppen, koetsen, eieren, miniatuur auto's, tulbanden, kop en schotels. Hij is er erg trots op dat hij van zijn onderdanen zijn gewicht in goud heeft gekregen. Moest hij op een soort weegschaal gaan zitten en werd er zoveel goud aan de andere kant opgelegd tot de weegschaal in evenwicht stond. Die mensen moesten allemaal een pak slaag hebben gekregen. Die rijke stinkerd heeft al zoveel en dan zitten die mensjes van hun eigen zuur verdiende centen ook nog goud te kopen. Of hij daarmee zijn raceauto heeft bekostigd? Schijnt dat hij in zijn jonge jaren best een goed coureur was. En deze hobby kost veel geld.
Buiten wordt volop gevliegerd. Vanaf de platte daken laten de kinderen hun windvogels in de lucht. Dat gaat ook wel eens fout. Dat kun je zien aan de vele restanten van overleden vogels die in de bomen zijn gelandt.
Zo gauw het donker is gaat er een hoop vuurwerk de lucht in en is er volop muziek te horen. Dat gaat een late worden vannacht.
We hebben om half 8 het avondeten afgesproken in de eetkamer beneden. En wie zit daar uitgebreid te dineren: unsere deutchen Freunde aus Munchen.
Wat is de wereld toch klein. Nu willen jullie natuurlijk weten wat ze vandaag aan had. Nou, een witte blouse met lange mouwen dichtgeknoopt tot het laatste gaatje. Een mouwloos hesje van goudbrokaat en een knalrode bandplooibroek, twee maten te groot. Opgetrokken tot bijna onder de armen en met een knalrode matchende ceintuur. Stevig aangetrokken. Ik heb nog nooit iemand met felle kleuren er zo beige uit zien zien.
We worden fijn bediend door twee mannen in een creme-kleurig pak en een rode baret. Als je in een paleis verblijft dan wel in style, niet waar. Dat van dat paleis is een beetje overtrokken. Ik zou het eerder een groot landhuis noemen. Wel 120 jaar oud met een hoop oude charme en dito bedrading want het licht valt nog wel eens uit.
Het eten begint al goed: spinaziesoep. Har heeft mazzel want die krijgt er dus twee. Maar dat moet hij duur bekopen want het toetje bestaat uit ouderwetse custard drilpudding. Bij het eten hiervan komen alle onverwerkte jeugdtrauma's weer naar boven.
Het is vanavond erg benauwd en de Deet moet eraan te pas komen, het stikt hier van de muggen.
Welterusten...