20 januari Cochin

Vanakkam allemaal,

Vandaag zullen de heren eindelijk hun lang verwachte eitje krijgen. Het ontbijt is hier voor Indische begrippen erg uitgebreid. We krijgen allereerst versgeperst vruchtensap. Ik probeer niet te kijken nar de handen van degene die het brengt. Dir zouden rustig een schrob- en manicurebeurt kunnen gebruiken. Per persoon nu een vol bord met alemaal soorten fruit. Een grote dubbelgeslagen pannenkoek met kokosvulling. Zelfs Thei eet hem op. En dan eindelijk.....ei met toast en jam,
De gids komt naar ons hotel en we beginnen aan de stadstour. Omdat we in het oude gedeelte zitten waar alle bezienswaardigheden zich bevinden,hoeven we niet ver te gaan. We kunnen veel te voet doen.
We beginnen bij de Saint Franciskerk. Het is een vrij bescheiden kerk. Verwacht geen beelden of wandschilderingen maar het is de eerste Christelijke kerk in India. Ze werd door de Portugezen gebouwd. Vasco da Gama werd hier tijdelijk begraven. Alhoewel hij in Portugal op handen gedragen werd, geldt hij hier niet als een aardige man. Dus aan zijn nagedachtenis wordt hier niet veel gedaan. Alhoewel het een kerk is en geen Hindutempel moeten we toch de schoenen weer uitdoen. Op de muren zijn gebeeldhouwde grafstenen te zien. Hierop de namen van Hollanders die hier allemaal op vrij jonge leeftijd zijn overleden. Malaria en cholera waren ziektes waartegen de Europeanen niet bestand waren.
In de lengterichting van de kerk hangen langwerpige lappen stof. Dit is een soort voorloper va de airco. Een soot gigantische waaier. Vroeger had je 50 bediendes nodig om de lappen stof in beweging te brengen. Het was zelfs een specfiek beroep: de waaier. De lappen jaquard stof werden besprenkeld met rozenwater zodat de kerk lekker rook.. Onze gids kan prachtig vertellen en wij zitten in de kerkbanken braaf te luisteren. Hij weet overal erg veel van af. Geen taaie kost.
Van hieruit lopen we richting boulevard. Eigenlijk niet aan zee maar aan de monding van de rivier. Hier zijn de Chinese visnetten te beownderen. Een methode om te vissen die door de Chinezen is bedacht. Grote netten hangen aan lange stokken. Door grote stenen als contragewicht te gebruiken zakken de netten onder water en blijven daar een tijdje. We gaan tot vlak bij de vissers en ze leggen ons uit hoe hun installatie werkt. Langzaam laten ze de touwen vieren en het net gaat onder water.Om samen te werken gebruiken ze nog steeds oude Portugese termen. We mogen helpen met het omhoog halen. We hebben helaas niets gevangen. In deze tijd van het jaar is er weinig vis. Tevens heeft de Indiase regering een hoop visrechten verkocht aan andere landen. Zo blijft er voor hun eigen vissers, die deze primitieve manier gebruiken nog maar weinig over. erg stom. Over een paar jaar zullen de netten alleen nog maar een toeristische trekpleister zijn en geen enkele functie meer hebben.
De rivier dient iedere dag uitgebaggerd te worden omdat het slib naar de bodem zakt.Het is dan niet mer diep genoeg voor de containerschepen en de grote passagiersschepen die hier aan moeten leggen. Het is de bedoeling om een geheel nieuwe haven op zee aan te leggen. Maar daarvoor ontbreekt tot op heden het geld. Aan wal liggen kleine, donkere vissersbootjes. Zij kunnen niet ver uit de kust gaan en vangen voornamelijk klein spul. Dat wordt ook nog gedeeld met de honderden vogels die rond de boten liggen te bedelen om een visje.
Verder over de boulevard langs de vele kraampjes met verse vis. Net gevangen, ogen mooi helder, kieuwen zachtrose. Ook grote krabben en gigantische gamba' s. Hier kun je buy and fry doen. Je koopt een verse vis en ze maken hem gelijk voor je klaar.
Tijd voor een kopje koffie. De gids gaat met ons mee maar Naga wil niet. We kletsen over van alles en hij geeft graag antwoord. Hij is afkomstig van een van de eilanden die Cochin telt en is eigenlijk farmer. Dus gidsen is zijn tweede beroep. Hij is een intelligente man die overal veel van af weet. Ook weer RoomsKatholiek.
De staat Kerala is EEN van de best ontwikkelde staten van India. Hier geen zwervers of bedelaars en zelfs de hondenpopulatie is gering. Weinig Hindutempels. Het geboortecijfer is laag en de gemiddelde levensverwachting een van de hoogste. Analfabetisme komt er weinig voor.
Dit komt door het marxistisch/christelijke karakter van de staat.
Er is een eeuwenoude traditie van tolerantie. Tenslotte, alle bevolkingsgroepen zijn hier ooit naar toe gekomen om aan vervolging te ontkomen. Alle godsdiensten leven dan ook vreedzaam naast elkaar,
Er zijn wel 4 soorten christenen. Allemaal ontstaan uit verschillende groepen uit de Indische bevolking. Ondanks dat de mensen christelijk zijn wordt het kaste systeem toch nog in ere gehouden. Net zoals de bruidsschat bij de gearrangeerde huwelijken. Het is verantwoordelijk voor het hoge cijfer zelfmoorden in deze streek. Vaders kunnen de torenhoge bedragen als bruidsschat niet meer opbrooengepn.Vaak hebben de hiervoor geld geleend.
Verliezen zelfs hun huis en maken een einde aan hun leven vanwege deze schande. Je zal maar een aantaldochters hebben (twee is al genoeg) om aan de bedelstaf te geraken. De regering wil graag een einde maken aan dit systeem maar dat heeft tijd nodig.
De scholen hier woden meestal door geestelijken gerund. Er lopen daarom nogal wat nonnen rond die met hun kinderklasje onderweg zijn. Gelukkig maar hebben wij onze jeugdtrauma' s verwerkt en doet het zien van deze zusters geen kwaad.
Kerala is in sommige opzichten een vooruitstrevende en moderne staat. Roken is op de meeste plaatsen verboden en op tabak zitten hoge accijnzen. Vooral de alcoholische dranken zijn zwaar belast. Restaurants en hotels moeten tussen 500.000 en 1.000.000 roepies per jaar betalen voor hun drankvergunning. Het bedrag is afhankelijk van de sterkte van de drank. Dit is erg hoog. Ze kiezen er dan ook voor om het niet te verkopen.
Kinderen krijgen op school voorlichting over het gebruik van plastic in de hoop dat ze het aan hun ouders doorgeven. Plastic tasjes zijn sinds 1 januari verboden en stoffen tassen zijn overal te koop.
Iedereen kan gebruik maken van de Public Hospitals en ontvangt gratis basic gezondheidszorg. Wil je wat extra dan kun je een verzekering nemen. Heb je erg veel geld dan ga je naar een prive ziekenhuis.
De coffeeshop waar we zitten is een moderne hippe tent en zit vol met westerse mensen. Ook hier heeft deze rage toegeslagen. Alleen is het personeel niet overal van op de hoogte. Het vergt dan ook wat geduld om de juiste bestelling op tafelte krijgen.
Van hieruit is het een klein stuk naar de Joodse Synagoge. Deze dateert uit 1568 en is daarmee de oudste van India. Er zijn echter niet meer veel Joden over en die er nog zijn, zijn in de negentig en niet meer fit genoeg om naar de synagoge te komen. Om een dienst te kunnen houden moeten er minimaal tien Joodse mannen aanwezig zijn. Vrouwen mogen toekijken vanaf het balkon. Ook hier weer de schoenen uit en geen foto' s. Het is al warm dus het is geen straf om op de lekker koele chinese tegels te lopen. Iedere rij vloertegels heeft dezelfde afbeelding maar omdat ze handbeschilderd zijn en waarschijnlijk door verschillende personen zijn ze niet 100% identiek. Aan het hoge plafond hangen kroonluchters die alleen worden aangestoken als er een dienst is. Gewoonlijk EEN keer per week op vrijdag. De lampen zijn van kristal en afkomstig uit Val-Saint-Lambert en werden geschonken door de joodse gemeenschap uit Belgie. De grootste centale luchter komt uit Murano Italie.
De eerste Joden zouden al in de eerste eeuw hier zijn aangekomen. Kort na de verwoesting van de tempel in Jerusalem. Veel van de oorspronkelijke Joden zijn onder invloed van de Portugese missionarissen christlijk geworden. Een groot aantal is na de stichting van de staat Israel daar naar toe verhuisd. Stom want hier genoten ze veel aanzien en hadden in de loop der tijd veel privileges opgebouwd. De Maharadja' s leenden veel geld van hun. Dus ze kregen niet alleen rente .De omliggende buurt van de Synagoge, Jew Town, heeft een heel karakteristieke architectuur en sfeer. De tour is bijna klaar maar we krijgen nog iets speciaals te zien. Niet in de reisgidsen te vinden. Tussen de verschillende ambachtswinkels, de timmermans, fietsenmaker en metalbewerker ligt Dhobi Khana. Een soort wasserette mar dan met mankracht en vrouwkracht natuurlijk. De Vannan gemeenschap, een lage kaste, werkt hier sinds 1720. Dit is ooit ontstaan omdat de Holaanders hen nodig hadden om hun legeruniiformen te wassen. In een soort open schuur zijn mannen en vrouwen bezig met de strijk. Ze verzorgen de was voor hotels en mensen die dat thuis niet kunnen doen. Naga komt aanlopen met zijn fris gewassen witte uniformen en laat ze hier strijken. De electrische strijkijzers worden modern gevonden maar zijn in onze ogen al antiek. Sommige werken nog met de loodzware ijzeren gevuld met gloeiende ' kolen' afkomstig van kokosnoten. Hiermee kunnen ze drie uur vooruit. Een broek persen kost 5 roepies. Dus rijk zullen deze mensen niet worden. Eentje vouwt handdoeken maar kijkt ondertussen met EEN oog naar een soap op een klein tvtje. Mijn handen jeuken want hij vouwt ze precies verkeerd. Achter het gebouw waar gestreken wordt bevinden zich de wasbakken. Grote betonnen bakken met water. een man is bezig met de was. Hij staat zelf in het koude water en slaat de wasstukken met grote kracht op de betonnen rand. Zwaar werk dag in dag uit dat het lichaam geen goed doet. Er zijn dan ook veel mensen met lichamelijke problemen met name door het koude water. Achter deze ruimtes is een grasveld waar 50 waslijnen zijn opgesteld. Hier wordt de fris gewassen kleding gedroogd. Per familie, 50 dus, EEN lijn. In de moessontijd gebruiken ze oude drogers die eruit zien als de oude Miele wasmachine van mijn moeder, 50 jaar geleden. Op het gras liggen de sari' s. Ze zijn 6 meter lang. Dan heb je zo lijn tekort.
Het wordt een uitstervend beroep omdat de oudere mensen willen dat hun kinderen gaan studeren en niet in hun voetstappen gaan staan. een de jongeren willen dit beroep ook helmaaliet meer doen. Dus ditis eerstdaags ook alleen nog maar een museum.
Het Dutch Palace is van daag gesloten.Dat doen we misschien morgenvroeg. Even terug naar het hotel.
Na een kleine siesta willen we een wandeling maken over de boulevard. Hier staat om de tien meter wel een tuk tuk met de achterkant naar het looppad. In de tuk tuk grote viskisten waaruit ijsjes verkocht worden.In het begin worden we aangeklampt door jonge mannen die je vanalles proberen te verkopen. Maar ze hebben al gauw in de gaten dat we daarvan niet gediend zijn.Er heerst een stevige wind vanuit zee. Best wel aangenaam bij 33 graden. Tijd voor een lekkere limesoda. We komen weer bij de Chinese fishingnets en kijken een tijdje toe.Ondanks het neerlaten en weer ophalen van de netten zitten er geen vissen in. De kraaien en reigers hebben pech vandaag.
Rond 6 uur zullen de grote vissen aan wal komen en de handelaren zitten al op hun bankjes te wachten aan de kade. Opeens als uit het niets komen de kleinere vissersboten en leggen aan. Als door bijen gestoken stormt iedereen erop af. Grote tonijnen, baracuda' s en soorten die we niet kennen worden triomfantelijk aan hun staart aan wal gebracht. Dan begint het spel van vraagen aanbod en wordt de prijs bepaald. Een soort veilingmeester regelt de boel maar we kunnen er geen touw aan vastknopen. De grote vissen worden netjes met destaarten allemaal naar een kant gelegd. Ze schuiven van de ene hoop naar de andere. Maar wieze nuprecies gekocht heeft valt moeilijk te zien. Ik zie hoe de vissers worden uitgebetaald. Alles handje contantje. Per lading ongeveer 6000 roepies. Dat is per persoon, 6 in EEN boot, 1000 roepies. Dat is ongeveer 15 euro per persoon. En dat voor een hele dag op zee. Naar onze begrippen weinig maar als je het afzet tegen de prijzen hier dan valt het wel mee. Zo gaat de handel nog een hele tijd door. Er blijven maar kleine boten komen. Kratten vol met witte inktvissen en ook wat kleiner spul. Een kat komt even een kijkje nemen maar trekt er de neus voor op.
Tijd voor ons avondeten. Heerlijke vers gevangen gegrilde vis. We maken nog een avondwandeling over de boulevard terug naar het hotel. Er zijn nog een hoop mensen onderweg en flaneren over het pad langs de zee.
Nog even een kopje koffie en een praatje met de jongen van de receptie en dan naar bed.
Qua muggen is het heel slecht gesteld. Dus in slaap komen gaat niet lukken met dit gezoem. Hoop maar dat het geen zwanger vrouwtje is.
Toch welterusten...