Saigon 2

Hallo allemaal,

Jullie zouden eigenlijk NU allemaal hier moeten zijn. Dit hebben we nog nooit gezien. Het is Disney, carnaval,
kermis enz. enz tegelijk. GEWELDIG!
Maar ik zal bij het begin beginnen.
Vanmorgen door onze gids opgehaald. Toch maar met de auto want alhoewel alles op loopafstand van elkaar ligt is het bijna niet te doen om steeds de straat over te moeten steken. Bovendien is het al bloedheet. Dat wordt veel drinken en zonnebrandcreme.
We beginnen bij het War Remnants Museum. Buiten zijn een aantal Amerikaanse straaljagers en helikopters te zien. Ook een rij tanks van beide kampen en wat ander wapentuig. Er zijn nagebouwde cellen van de beruchte gevangenis van het eiland Con Son. Binnen zijn er verschillende afdelingen waaronder een overzicht van de effecten van de 75 miljoen liter ontbladeringsmiddel die over het land werd uitgestort. Gruwelijke foto's van de gevolgen hiervan. Verminkte en misvormde kinderen. Er zijn zelfs enkele foetussen op sterk water.
Alle gruwelijkheden van de oorlog zijn er te zien. Heel confronterende foto's waar je heel stil en akelig van word. Eigenlijk zou je een potje willen janken over zoveel leed en voor WAT.
Gelukkig liet de laatste afdeling foto's zien van de wederopbouw. De vóór en ná foto's.
Toen we buiten kwamen en onze gids weer tegenkwamen vertelden we hem over welke indruk alles op ons gemaakt had. Hij zei: later het achter je, dat hebben wij ook gedaan. Het klopt inderdaad. Ik denk dat wij toeristen er mee mee bezig zijn dan de gemiddelde Vietnamees. Dus het wordt tijd dat wij dat hele Nederlands-Duitse gedoe ook maar eens achter ons laten.
Op naar onze volgende bestemming: Het Herenigingspaleis. Van buiten een lelijk, saai betonnen gebouw. Het interieur is nog steeds hetzelfde als in 1966. In het souterrain was het voormalige legerhoofdkwartier. Het hangt vol met grote landkaarten over troepenverplaatsingen e.d. Ook kun je nog oude radioapparatuur bewonderen.
Wat een verschil met onze mobieltjes en computers waren ook niet nog in gebruik.
Er zijn nog verschillende oude Franse gebouwen te zien waaronder het Postkantoor nog steeds in dezelfde staat als in 1880. Er tegenover de Notre Damekathedraal. Voor de kathedraal een standbeeld van de Maagd Maria. Die vandaag helaas geen traantje liet. Dit schijnt regelmatig voor te komen. Ik denk dat het komt dat ze wat vuil in haar oog heeft gehad want de duiven laten haar niet echt met rust.
Op naar Chinatown: Cho Lon. Eerst naar de markt Binh Tay. Binnen allemaal gangpaden met kraampjes die allerlei waren aanbieden. Dat varieert van gedroogde vis, groenten, tassen, aardewerk, namaakgeld enz. Onze gids koopt een papieren outfit voor zijn overleden moeder. Kleren, sieraden en zelfs papieren schoenen. Met nieuwjaar gaat hij dt verbranden zodat zijn moeder in de geestenwereld ook nieuwe kleren heeft.
In Cho Lon ligt een prachtige oude tempel, de Thien Hau pagode. Boven in de tempel hangen grote spiralen van wierook. Die schijnen tot één week te 'branden'. Er wordt zo wie zo niet op een stukje gekeken en grote ventilatoren blazen de rook weg. Het is moeilijk ademen.
Van al dat bezichtigen worden we toch wel wat hongerig en het is tijd voor de beloofde 'best noodlesoup in town'
Thei bestelt de versie met kip en ikzelf met beef. Voor onze neus komen 2 gigantische kommen met soep te staan.
We kunnen die zelf nog wat aanvullen met tauge, mint, limoen en andere groenten. Inderdaad de soep smaakt heerlijk en we zitten dan ook helemaal vol.
Tijd voor een kleine siësta in ons hotel in de airco.
Tip van onze gids Zen: ga vanavond eens naar de Nguyen Hue. In deze tijd van het jaar, vlak voor oud en nieuw is het vanalles te doen. We besluiten al wat vroeger te gaan en nemen voor 1 euro de taxi. De Nguyen Hue is alleen voor voetgangers maar zelfs 's middags krioelt het van de geweldig uitgedoste Vietnamezen die constant foto's van elkaar maken. Ook hier weer geweldige bloemen en versieringen. Na een tijdje rondgelopen te hebben besluiten we een koffie te gaan drinken in het Rex hotel. Op de vijfde verdieping is de Rooftop Gardenbar. In de jaren zestig het onderkomen van Amerikaanse officieren. Van hieruit heb je een mooi uitzicht op de boulevard.
We besluiten een Roofstop Garden koffie te nemen. Dit is koffie met Kahlua, Brandy en Grand Marnier. Heavy stuff maar heel erg lekker.
Langzaam begint het donker te worden en wordt het nog mooier als alle straatverlichting aangaat. Niet zo maar straatverlichting maar bloemen, lampionnen.
Van al dat wandelen alweer honger gekregen en op zoek naar een restaurantje. Gelukkig keus genoeg en we belanden in een Biergarten. En wat eet je daar? Natuurlijk bratwurst. En ook nog heel erg lekker. Bratwurst mit bratkartoffeln und rotkohl. Net zo lekker als sauerkraut mit eisbein in Chiang Mai. Alleen de Thaise dame in het dirndeljurkje ontbrak.
Toen we na het eten weer buiten kwamen
was het ondertussen nog drukker geworden. Duizenden (niet overdreven) brommertjes waren onderweg naar de boulevard. Een ononderbroken stoet.
Ook de trottoirs vol met mensen. Ik moest Thei aan het shirt vasthouden om hem niet kwijt te raken. Ondertussen bemerkte hij dat er iemand aan zijn broekzak zat. En it wasn't me! Bleken er zakkenrollers aan het werk te zijn.
Omdat hij dacht dat ik het was pakte hij haar hand en toen maakte ze dat ze weg kwam. Gelukkig was alleen de knoop open en de beurs niet weg. We hadden alle pasjes in het hotel gelaten in de safe dus er zou alleen wat geld weg geweest zijn. Geen ramp. Alleen lastig.
Toen het op straat wat rustiger werd maar weer een taxi aangehouden om ons naar het hotel te brengen. Bleek een oude opa te zijn. Hij reed als dat oude vrouwtje van de Golf reclame. Luid toeterend moest iedereen aan de kant. We hebben maar wat extra fooi gegeven.
We zijn heel erg benieuwd hoe morgenavond het Nieuwjaar zal zijn. Nog gekker dan nu kan het bijna niet worden. We kregen vanmiddag een officiele uitnodiging voor het feest dat om 23.00 gaat beginnen. Leuk hé.
Morgen nog eerst buiten Saigon naar de
Cao Dai tempel.