Mekong Delta
Door: visschers
Blijf op de hoogte en volg Lojan & Thei
23 Januari 2012 | Vietnam, Can Tho
Vandaag Nieuwjaarsdag! Het voelt heel raar om elkaar NOG een keer Nieuwjaar
te wensen en door de hitte voelt het ook niet echt zo.
Om 11 uur werden we gisteren in de lobby verwacht. Daar stonden al drankjes en hapjes klaar die alleen op deze dag gegeten worden. Het personeel had zich prachtig uitgedost in allerlei kostuums. Buiten was een grote draak op de muziek van een grote trommel de Drakendans aan het opvoeren. Het gaat erom om zoveel mogelijk geluid te maken en de boze geesten verjagen. Bijna niemand doet hier iets aan godsdienst maar toch zijn ze zo bijgelovig als de pest. We zitten jammer genoeg in een gedeelte van de stad waar veel hotels zijn, het is geen woonwijk. Toch heeft bijna iedereen buiten een tafeltje waar verschillende offergaven staan opgesteld. Sommige mensen verbranden nepgeld, papieren kleren, zelfs papieren mobiele telefoons voor de 'spirits'. Iedereen staat lekker buiten van de hele sfeer te genieten maar de Vietnamezen flippen bijna uit van spanning. Alles wordt gefilmd en gefotografeerd. De hotelmanager houdt een speech. Hij leest van een papiertje maar zijn engels is moeilijk te verstaan. Hij hoeft niet veel moeilte te doen want de Fransen, Russen en Denen spreken ook geen goed Engels. De klok kroop langzaam naar 12 uur. Toen het zover was werd eerst een hoop wierook aangestoken, alweer voor de gessten en dat was het dan. Er was helaas geen vuurwerk en ook geen knallers. Dat hadden we ons wel anders voorgesteld. Nog even buiten gebleven of nog wat te zien was in de rest van de stad maar ook daar was het redelijk rustig. Raar, wij dachten altijd dat er een hoop knallers aan te pas zou komen. Toen we tegen 1 uur naar bed gingen en we stonden te wachten op de lift kregen we allebei een envelopje in de handen gedrukt. A gift for New Year. In de envelop een briefje van 5000 Dong.(Dit is omgerekend ongeveer
20 cent) Maar het gaat om het gebaar. Zij noemen het Lucky Money.
Zelfs vanmorgen in de lift kregen we van een kamermeisje nóg een envelop.
Weer 5000 Dong. Toen we de stad uitreden vertelde onze gids dat de kumquatboompjes even voor 12 uur voor 2 dollar verkocht werden. Een paar dagen was dat nog zeker 30 dollar. Nergens meer verkopers van bloemen te bekennen. Alles verdwenen. Een heel verschil met nog geen 24 uur geleden.
Het weer was heerlijk warm vandaag. De verwachtingen gaven regen aan maar we hebben geen druppel gezien. Gelukkig maar want we zaten de hele dag op- of rond het water. Met een boot zijn we verschillende dingen gaan bekijken. We kregen behalve Zen nog een extra gids. Een heel lief 'meisje' maatje 152. Zij spreekt heel goed Engels en is heel vriendelijk en behulpzaam.
De Mekongrivier splitst hier in 9 rivierarmen. Dus alles speelt zich hier rond water af. Het is een land van veerboten, bruggen, eilandjes groot en klein. Kortom water, water, water.
We beginnen bij de drijvende markt van Cai Be. Alleen is er vanwege nieuwjaar geen drijvende markt. En, gelukkig ook niet veel toeristen. De floating market is toch wel anders als in Thailand. Hier lig een grote woonboot midden in de rivier. Aan de boot liggen verschillende andere boten en bootjes aangemeerd. Deze bootjes worden gebruikt om bij de boeren in de delta groenten en fruit op te kopen. Die worden vervoerd naar de grotere vrachtboten aan de woonboot. Van hieruit wordt dan handel gedreven. Boot leeg dan gaan ze weer opnieuw bij boeren iets opkopen. Aan de boot zit een stok waar de waren opgespietst worden zodat iedereen kan zien wat er op dat moment in voorraad is.
Wij zijn aan boord van de woonboot geweest. Er werd thee voor ons gemaakt en alles wat ze in huis hadden werd uitgestald. Allerlei soorten fruit, koekjes en snoepjes. Fruit wordt in zout met chili gedipt dan wordt de smaak veel intenser. De groene thee wordt in piepkleine kopjes geschonken.
Net een speelgoedserviesje maar het was vast haar zondagse servies. We mogen nog even rondkijken op de boot. Het is er harstikke schoon en opgeruimd. Onze gids vertelt dat de familie al 20 jaar op dezelfde plaats handel drijft. De kinderen gaan op het vasteland naar school. Net zoals schipperskinderen in Nederland.
We varen nog een tijdje verder en gaan dan in een dorpje weer aan wal.
Hier zijn verschillende demonstraties bv. hoe er van kokos snoepjes gemaakt worden. We mogen uiteraard proeven. Een dame zat met de hand alle snoepjes een-voor-een in een papiertje te verpakken. Op een andere plaats wordt rijst gepoft. Die kreeg je vroeger op de kermis in een flesje in allerlei pastelkleurtjes. Smaakt afschuwelijk.
Een ander was rijstpapier aan het maken. Ik mocht het ook eens proberen. Maar dat valt nog niet zo mee. Alhoewel voor een eerste poging waren ze best tevreden over mij. Of waren ze alleen maar beleefd?
Weer verder op weg naar onze lunch in een 'local restaurant'. Onderweg keken we onze ogen uit. Alle huizen op de oever staan op betonnen stelten. Schots en scheef en half op instorten.
Ze hebben hier getijdenstroom dus nu het eb was kon je dat goed zien. Overal winkeltjes, zelfs doodskisten waren er te koop.
Ons restaurant blijkt een geweldig, oud houten huis te zijn. Helemaal gerestaureerd en van binnen prachtig versierd met zelfs een eigen altaar.
In de tuin achter het huis wordt onze lunch geserveerd. Een heerlijke groentensoep. Uiteraard 'nem' loempia's. Gevulde pompoenenbloemen.
En toen het klapstuk: een hele vis rechtop geserveerd. We kregen er rijstbladeren bij en werden geacht onze eigen loempia van de vis te maken.
Dus rijstblad nat maken zodat ze weer buigzaam zijn. Stukje vis erin, wat ananas, stervrucht, komkommer, limoen,
kafirblaadjes EN rollen maar. Dan dopen in de vissaus. Heerlijk. Toen we dachten alles gehad te hebben kwam er nog een soort vlees in claypot klaargemaakt. Uiteraard als toetje 2 soorten watermeloen. Eigenlijk hebben we nu een siësta verdiend maar we moeten door.
Na weer een hele tijd gevaren te hebben gaan we weer aan land. Deze keer bij een plantage waar verschillende fruitbomen worden gekweekt. Hier krijgen we uiteraard ook alle soorten fruit te proeven. Samen met weer een kopje groene thee.
Onder het genot van het gezang van de eigenaar. Deze brengt oude liedjes die de boeren vroeger zongen. Aangezien vroeger alleen de koning naar muziekinstrumenten mocht luisteren moesten de mensen met hun stem deze immiteren. Dus jullie kunnen je ongeveer voorstellen hoe deze liedjes klinken. Denk maar aan Chinese muziek.
Jammer genoeg komt aan alles een einde.
Nu heb ik het over de boottocht en we moeten afscheid nemen van onze gids. We willen eigenlijk met haar afspreken dat we een koffer hier laten en haar dan mee nemen maar ze heeft helaas een vriendje dat ze niet achter wil laten.
Jammer, leuke meid.
Bij de aanlegsteiger staat onze auto met chauffeur al te wachten en worden we naar ons hotel gebracht in Can Tho.
We zijn vanavond een stuk langs de rivier gaan wandelen en worden door iedereen begroet. Alle mensen zijn heel vriendelijk. Op straat zijn ze nog volop aan het feesten vanwege Nieuwjaar.
Onze kamer heeft een prachtig uitzicht over de Mekongrivier. In de verte een grote brug die door Japan is gebouwd.
Morgen weer het water op. Dus..tot morgen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley