Saigon laatste dag

Hallo allemaal,

Onze laatste uren in Vietnam helaas.
We worden om 17 uur opgehaald om naar het vliegveld te gaan dus we hebben gelukkig nog wat tijd om afscheid te nemen. Na wat uitgeslapen te hebben even een ontbijtje en dan weer naar het park. De bloemententoonstelling is nog steeds open en na entree (70 cent) betaald te hebben kunnen we naar binnen.
Het is niet zo druk als een aantal avonden geleden. Bijna iedereen heeft nog vrij want Nieuwjaar wordt groots gevierd een aantal dagen lang. Ook nu wensen de mensen nog een Happy Newyear.
Een speciale bonsai maakt heel veel indruk. Het is een uitgesneden boomstam met waterval erin en daarop diverse boompjes. Die krijgt ook het meeste bekijks. Met daglicht ziet alles er nog mooier uit en is nog veel beter te zien. Het is bloedheet dus we doen het rustig aan en denken maar niet aan de temperatuur thuis. Het park is onderverdeeld in allelei afdelingen: bonsai, orchidee, abrikozenbomen, stenen, vissen. In de vissensectie staat een tent waar je voor 70 cent wel 20 minuten je voeten kunt laten 'schoonmaken' door kleine visjes. Dat wil ik dan ook wel eens meemaken. Even in de rij wachten en dan naar binnen in de tent. Thei wacht buiten want die wil zijn schoenen niet meer uitdoen. Sandalen zijn al ingepakt. We zitten met z'n achten met de voetjes in de bak. Tegenover mij zitten Vietnamese mensen en naast mij een gezin uit Nieuw Zeeland. We zitten gezellig wat te kletsen. Ondertussen doen de visjes hun best. Het is een heel vreemd gevoel. Een beetje kriebelig en alsof er met hele kleine speldjes in je huid wordt geprikt. Gelukkig lusten ze geen nagellak.
De dame uit Nieuw Zeeland wordt door de Vietnamese bewonderend bekeken. Ze is roodharig en heeft heel witte benen met sproeten erop. Dat vinden ze geweldig want ze willen allemaal zo licht mogelijk blijven. Zelfs als het bloedheet is gaan bij sommigen de lange mouwen niet uit. Jammer genoeg zijn 20 minuten te snel voorbij want het is best gezellig samen in de bak.
Nu nog even een broodje eten en dan is het tijd om naar het vliegveld te gaan.
Onze gids haalt ons om 5 uur op. Het vliegveld ligt dicht bij de stad en het verkeer is nog steeds een stuk minder. We zijn er dus zo.
Dar wordt het afscheid nemen van Vietnam. Een land dat alweer een grote indruk bij ons heeft achtergelaten. Een land dat hele grote sprongen vooruit heeft gemaakt. Niet alleen in de steden maar ook op het platteland is het voor de mensen een stuk welvarender. Dat heeft natuurlijk eem hoop voordelen maar ook nadelen. Je gunt hun van harte dat het hun goed gaat maar je moet er niet aan denken dat al die brommertjes straks auto's zijn. In welke Nederlands steden kun je nog zonder dat alles met vernielingen en rotzooi eindigt een Nieuwjaarsfeest organiseren. Hier kunnen ook gezinnen met kleine kinderen gewoon lekker op straat flaneren. Ondanks de geweldige drukte blijft iedereen vriendelijk tegen elkaar. Hier en daar zitten er 's morgens al groepjes mannen bij elkaar bier te drinken maar het loopt nergens uit de hand. Tenminste wij hebben niets kunnen constateren. Overal heerste een relaxte sfeer. De mensen zijn net zo nieuwsgierig naar jou als wij naar hun. Als hun Engels niet goed genoeg is, dan maar met handen en voeten. Dat brengt leuke taferelen met zich mee. Dat is ook het gevoel dat je van een vakantie overhoudt en meeneemt naar huis. Het zijn niet de gebouwen of landschappen die het verschil maken maar de vriendelijke mensen.
Dus ik denk dat we hier nog wel eens terug zullen komen.