Zondag 25 januari LUMBINI

Namaste,

Vanmorgen, na het ontbijt hebben we de afspraak om vogels te gaan spotten. Krishna 2, want de chauffeur heet ook zo, zal met ons meegaan. Gewapend met verrekijker, vogelboek en kijker op een driepoot (weet de naam niet meer). We steken de weg over en lopen tussen de akkers. Langs de slootkant zijn er veel vogelste zien. Krishna heeft zulke goeie ogen. Niet normaal. Hij kent ze allemaal bij naam en wijst ze dan aan in het boek. Hij komt oorspronkelijk uit Chitwan en studeert nog. Dit is zijn bijbaantje. Uit alle stipjes kan hij weleen vogel opmaken. Hij stelt de kijker in en inderdaad is het dan ook de vogel die hij in gedachten had.
In het gras langs het pad liggen twee magere honden die niet erg vriendelijk kijken. Een is een vrouwtjeshond met jongen die bij moeder liggen te drinken. Voorzichtig langs lopen, je weet maar nooit.
Jammer dat het vanmorgen erg mistig is, het wild in de verte kunnen we niet goed zien. Alleen hun pootafdrukken in de modder. Normaal gesproken zouden er ook meer vogels zijn. Deze mist zou wel eens de hele dag kunnen duren.
We gaan op de terugweg. De grote honden zijn weg. We horen de kleintjes piepen in het gras. Rustig laten liggen, moeder is niet ver weg en op een boze hond zitten we niet te wachten.
Ondertussen heeft Krishna nog wat moois gespot. De honden komen aanlopen en houden ons goed in de gaten. Ze wantrouwen ons net zoals wij hen. 'Gauw kijken of alles met mijn kleintjes in orde is, hoor je haar denken.
Het is ondertussen alweer lunchtijd en voor vanmiddag moeten we nog wat zoeken. We vragen Prem, de bedrijfsleider, of hij nog wat weet. Hij kan een auto met chauffeur regelen. Eentje die Engels spreekt in ieder geval.
Hij pakt zijn mobieltje en gaat wat regelen. Even later worden we opgehaald.Op weg in een oude aftandse TATA.
Een dertigtal kilometers van hier ligt een groot meer waar veel vogels te zien
zijn. Ook zijn er diverse opgravingen en ruines die met Buddha te maken hebben.
We rijden eerst op de 'grote weg' met zijn vele verkeer. Dan worden de wegen steeds smaller en smaller en gaan over in onverharde paden.Geluk kig is hier minder verkeer.Veel fietsen, voetgangers en een enkele brommer. De mensen hier zijn niet zo mooi uitgedost als in India. De vrouwen dragen stoffige pashmina's in plaats van mooi gekleurde sari's. De mannen hebben een vieze sjawl om hun hoofd en geen indrukwekkende tulband.
Het wordt vandaag niet erg helder. De mist blijft als een deken hangen.De zon krijgen we niet te zien. Na het meer gaan we een oude pilaar bekijken. Of we iets in het gastenboek willen schrijven. Dat hier uberhaupt iemand naar toe komt. We zijn de derde bezoeker vandaag. De pilaar stelt niet veel voor maar is voor een Buddhist wel weer belangrijk.
Op weg naar 'the twin stupas'. Dhamanihawa' gemaakt van oude stenen.Gebouwd ter nagedachtenis aan koning Shuddodana en koningin Maya Devi. Allebei perfect rond. Er spelen wat kinderen en een oude vrouw veegt net alle bladeren op een hoop. Geen van allen kent een woord engels. Toch wel EEN woordje: money. Daar gaan we niet op in.
Aan de hand van deze ruines wordt het verhaal van Buddha steeds verwarder en ongeloofwaardiger. Maar dat hadden we gisteren al gemerkt.
Ze praten hier ook over Buddha een, twee en drie.
Op naar Tilaurakot. De vroegere hoofdstad waar het paleis stond waar Buddha de eerste 29 jaar van zijn leven heeft doorgebracht. Het paleis was vrij uitgestrekt en er zijn nog volop opgravingen aan de gang. Er zijn grote geulen gegraven en de grond wordt gezeefd. Er is nog geen 10 % klaar. De bovendste laag bevat gebouwen uit de tweede eeuw na Christus en de rest moet er nog allemaal onder zitten. Waarschijnlijk moet dat een houten paleis zijn geweest. Toch praten ze erover alsof hij in dit stenen paleis heeft gewoond. 'Toen ging hij door deze poort'. 'Hier sneedt hij zijn haren af' Toen deed hij dit, toen deed hij dat. Allemaal dingen die logisch gezien niet zo gebeurd kunnen zijn. Heeft hij dan wel ECHT bestaan. Raar allemaal.
Ook de ruines van Kudan waar hij later met zijn volgelingen zou hebben gewoont.
Het wordt bijna donker dus tijd om terug te gaan. Het is te gevaarlijk om in het donker te rijden. Terug in het Resort aan de gin met cola. Ook het avondeten is weer prima.
Nog even buiten aan het kampvuur. Boekje lezen en dan onder de deken.
Welterusten.