Maandag 12 januari KATHMANDU/PATAN
Blijf op de hoogte en volg Lojan & Thei
12 Januari 2015 | Nepal, Kathmandu
Namaste,
Vanmorgen was het steenkoud dus de laagjes-kleren weer aan. Het ontbijt krijgen we buiten onder een overkapping. Aan een kant open. Ons lievelings-manusje van alles genaamd (klinkt als) Butam brengt ons een heerlijk ontbijt en zet een gloeiende pot met kolen onder de tafel. Dat voelt al heel anders aan.
Na het ontbijt komt Bijaya om onze gids aan ons voor te stellen. Het programma moet veranderd worden want voor morgen zijn er stakingen aangemeld en daartussen wil je niet verzeild raken. Patan komt dus vandaag ook aan de beurt in plaats van morgen.
Als eerste naar de Swayambhunath Stupa, vooral bekend door zijn ogen.
Wordt ook wel de monkeytemple genoemd omdat het er stikt van de apen.
Er is zelfs een speciaal zwembad met spingplank voor hun gemaakt. Nu is het echter te koud en maken ze er geen gebruik van. Zodra we de heuvel opkomen vallen de honderden gebedsvlaggetjes die hoog over de weg gespannen zijn al op.
Het laatste stuk naar de tempel moeten we met de trap. Ook hier stikt het van de met elkaar spelende en luidrugtig ruzie makende makaken.
En dan de prachtige gouden tempel. Beneden de grote ronde stupa met daarop de 13 gouden ringen. De ogen van Buddha zijn indrukwekkend.
Rondom de tempel veel gebedsmolens die we in de goede richting rond laten draaien. Wat zullen we een hoop geluk krijgen. Ook hier weer veel souvenierswinkels met die allemaal hetzelfde verkopen.
Een slimme aap heeft de fles Fanta van iemand afgenomen en probeert hemopen te krijgen. Dat gaat ook nog lukken. De zoete limonade stroomt eruit en hij begint het op te likken. Verder laten de apen je met rust maar ze zijn helemaal gek op zoete drankjes. Ze hebben gauw genoeg in de gaten of er wat te halen valt. Op de berg nog diverste kleine tempeltjes waar de lokale mensen hun offers brengen. Niet zo overdreven als in India. Er klinkt prachtige rustgevende muziek, mantra's. Onze gids heeft wel een beetje vertelt maar gaat verder niet met ons mee. We hebben met hem niet echt een klik en hij is tamelijk lui aangelegd. Zijn 2 mobieltjes zijn schijnbaar belangrijker. Het uitzicht op de stad Kathmandu is minder. Het is een beetje mistig of het kan ook luchtvervuiling zijn. Het verkeer zit helemaal vast en alles krioelt door elkaar. Op verschillende plekken staan verkeersagenten maar ons is niet precies duidelijk wat ze doen.
Dan naar, wat beschouwd wordt als de meest belangrijke cultural site, het Durbar Square. Het is een complex dat bestaat uit mooie tempels en shrines. Zowel Hindu als ook Buddhistisch. Het plein staat vol tempels en paleizen. Hier werden de koningen van Nepal gekroond. Het is een openluchtmuseum. Helaas rijden er ook auto's en bommers en je moet uitkijken dat je niet onderuit gereden wordt. Een Unesco Heritage site onwaardig.
Een tempel is speciaal.(eigenlijk een huis). Hier woont de 'levende godin'.
Sinds 1757 wonen in deze tempel meisjes afkomstig uit de vallei. Zij worden uitgekozen aan de hand van hun horoscoop. Afkomst en hoe ze eruit zien speelt geen rol. Ze worden naar deze tempel gebracht, krijgen een aantal bedienden en blijven hier tot hun eerste bloeding. Ofwel menstruatie of als ze zich bevoorbeeld zouden snijden. Als dit gebeurt wordt er weer een nieuwe KUMARI gezocht. Ze wordt beschouwd als een incarnatie van de godin TALEJU. Je mag op de binnenplaats gewoon foto's maken maar als de Kumari aan een raam verschijnt niet meer. We hebben geluk: er wordt omgeroepen dat de Godin aan een raam te zien zal zijn. De huidige is in 2008 als 2 jarige naar de tempel gebracht. Ze zal dus nu ongeveer negen jaar oud zijn. Ze wordt begeleidt door een priesteres die zich al die tijd over haar ontfermd. Haar familie mag haar al die tijd bezoeken. Als ze na de bloeding weer terugkeerd krijgt ze een levenslange toelage en wordt nog steeds vereerd.
Dus nadat de omroeper de verscheiding aangekondigd heeft zijn we wel nieuwsgierig. Aan het raam boven verschijnt een meisje in een rood met gouden gewaad. Op haar hoofd een soort gouden kroon. De ogen zijn zwaaropgemaakt met kohl. Wij moeten allemaal namaste zeggen. Ze kijkt wat rond en trekt zich dan weer terug. Er zijn mensen die hiervoor spreciaal een hele tijd wachten voor lief nemen alleen om dit meete maken. Tijdens festival mag ze de tempel wel verlaten en erzijn ook foto's van haar te krijgen.
8 km ten zuiden van Kathmandu ligt de volgende koningsstad PATAN. Dit waren vroeger allemaal aparte staatjes. Met hun eigen koning en dus ook hun eigen paleizen. Dit Durbarplein is veel kleiner en intimerdan Kathmandu.
Hier mogen geen auto's en brommers komen. er heest hierdoor ook een leukere sfeer.
We gaan lunchen in een restaurante aan de rand van het plein waar je een mooi uitzicht hebt. Voor het restaurant zitten twee sadu's die zich voor een paar roepies maar al te graag laten fotograferen. Dit is big business: smeer wat kleurtjes op je hoofd en laat wat rasta's groeien. De haren zijn wel twee meter lang en hangen op de grond. Ze zien er prachtig uit in hun gouden kleren.
Na de lunch nog een rondje 'Square' en dan weer terug naar het hotel.
Weer worden we opgewacht door Bijaya die ons komt vertellen dat de situatie verslechterd is en dat we misschien ons reisschema moeten gaan aanpassen. Er staan nu 3 stakingsdagen op het programma. Dat nemen we even door.Bij 2 dagen is er niet aan de hand maar er is een dag die we misschien moeten aanpassen. Maar het schijnt dat ze toeristen gewoon doorlaten bij een wegversperring. Je moet alleen niet per ongeluk in een demonstratie terecht komen.
Als we in de lobby zitten komt de eigenaar van ons hotel nog een praatje met ons maken. Achter de receptie zit nu zijn 'Hollandse' (Poolse) vrouw.
OMG. Ze ziet eruit als het prototype van een Russische kogelstoter die betrapt is met anabolen. Hijzelf is een klein mannetje. Niet zo slank als de meeste Nepalezen, maar nietig vergeleken bij zijn Poolse vrouw. Liefde maakt blind zullen we maar zeggen.
Onderweg zagen we een hele hoop Nepalese militairen in trainingstenue. Nou, de inkoper van het leger heeft het vrij makkelijk. Ze hebben allemaal 152/158. Hij hoeft dus maar een maat in te kopen.
Ramiro, dat is de bijnaam van de eigenaar, vertelt ons nog vanalles over de politieke situatie in zijn land. Hoe ze ingeklemd zitten tussen de twee grootmachten India en China. Als ze hulp willen krijgen van beide partijen dan is het niks voor niks. Beiden willen hun invloed laten gelden. Nepal zelf is veel te arm om uit de ellende te geraken.
Hij adviseert ons een fijn restaurant dichtbij en daar gaan we dan ook eens heerlijk eten. Er is toepasselijk lokaal bier nl. Everest en Nepal Ice.
Har bestelt dat laatste zonder ijs.Het blijkt echter alleen de naam te zijn en niet werkelijk ijs te bevatten. De ober, die zowaar een paar woorden Nederlands kan praten, moet er wel om lachen. Het restaurant heet Gaia.
Dus niet alleen een dierentuin met die naam.
Op de terugweg nog even een mutsgekocht van 1 dollar voor de kale plaat van mijn man. Anders koelt hij hier teveel af.
Morgen moeten we vroeg op pad en we gaan naar Nagarkot waar het nog kouder zal zijn. Vroeg vertrekken om eventuele demonstraties te vermijden.
Morgen dan eindelijk, als het weer het toelaat, volop zicht op de Himalaya,
Voor nu, welterusten en tot morgen.
Vanmorgen was het steenkoud dus de laagjes-kleren weer aan. Het ontbijt krijgen we buiten onder een overkapping. Aan een kant open. Ons lievelings-manusje van alles genaamd (klinkt als) Butam brengt ons een heerlijk ontbijt en zet een gloeiende pot met kolen onder de tafel. Dat voelt al heel anders aan.
Na het ontbijt komt Bijaya om onze gids aan ons voor te stellen. Het programma moet veranderd worden want voor morgen zijn er stakingen aangemeld en daartussen wil je niet verzeild raken. Patan komt dus vandaag ook aan de beurt in plaats van morgen.
Als eerste naar de Swayambhunath Stupa, vooral bekend door zijn ogen.
Wordt ook wel de monkeytemple genoemd omdat het er stikt van de apen.
Er is zelfs een speciaal zwembad met spingplank voor hun gemaakt. Nu is het echter te koud en maken ze er geen gebruik van. Zodra we de heuvel opkomen vallen de honderden gebedsvlaggetjes die hoog over de weg gespannen zijn al op.
Het laatste stuk naar de tempel moeten we met de trap. Ook hier stikt het van de met elkaar spelende en luidrugtig ruzie makende makaken.
En dan de prachtige gouden tempel. Beneden de grote ronde stupa met daarop de 13 gouden ringen. De ogen van Buddha zijn indrukwekkend.
Rondom de tempel veel gebedsmolens die we in de goede richting rond laten draaien. Wat zullen we een hoop geluk krijgen. Ook hier weer veel souvenierswinkels met die allemaal hetzelfde verkopen.
Een slimme aap heeft de fles Fanta van iemand afgenomen en probeert hemopen te krijgen. Dat gaat ook nog lukken. De zoete limonade stroomt eruit en hij begint het op te likken. Verder laten de apen je met rust maar ze zijn helemaal gek op zoete drankjes. Ze hebben gauw genoeg in de gaten of er wat te halen valt. Op de berg nog diverste kleine tempeltjes waar de lokale mensen hun offers brengen. Niet zo overdreven als in India. Er klinkt prachtige rustgevende muziek, mantra's. Onze gids heeft wel een beetje vertelt maar gaat verder niet met ons mee. We hebben met hem niet echt een klik en hij is tamelijk lui aangelegd. Zijn 2 mobieltjes zijn schijnbaar belangrijker. Het uitzicht op de stad Kathmandu is minder. Het is een beetje mistig of het kan ook luchtvervuiling zijn. Het verkeer zit helemaal vast en alles krioelt door elkaar. Op verschillende plekken staan verkeersagenten maar ons is niet precies duidelijk wat ze doen.
Dan naar, wat beschouwd wordt als de meest belangrijke cultural site, het Durbar Square. Het is een complex dat bestaat uit mooie tempels en shrines. Zowel Hindu als ook Buddhistisch. Het plein staat vol tempels en paleizen. Hier werden de koningen van Nepal gekroond. Het is een openluchtmuseum. Helaas rijden er ook auto's en bommers en je moet uitkijken dat je niet onderuit gereden wordt. Een Unesco Heritage site onwaardig.
Een tempel is speciaal.(eigenlijk een huis). Hier woont de 'levende godin'.
Sinds 1757 wonen in deze tempel meisjes afkomstig uit de vallei. Zij worden uitgekozen aan de hand van hun horoscoop. Afkomst en hoe ze eruit zien speelt geen rol. Ze worden naar deze tempel gebracht, krijgen een aantal bedienden en blijven hier tot hun eerste bloeding. Ofwel menstruatie of als ze zich bevoorbeeld zouden snijden. Als dit gebeurt wordt er weer een nieuwe KUMARI gezocht. Ze wordt beschouwd als een incarnatie van de godin TALEJU. Je mag op de binnenplaats gewoon foto's maken maar als de Kumari aan een raam verschijnt niet meer. We hebben geluk: er wordt omgeroepen dat de Godin aan een raam te zien zal zijn. De huidige is in 2008 als 2 jarige naar de tempel gebracht. Ze zal dus nu ongeveer negen jaar oud zijn. Ze wordt begeleidt door een priesteres die zich al die tijd over haar ontfermd. Haar familie mag haar al die tijd bezoeken. Als ze na de bloeding weer terugkeerd krijgt ze een levenslange toelage en wordt nog steeds vereerd.
Dus nadat de omroeper de verscheiding aangekondigd heeft zijn we wel nieuwsgierig. Aan het raam boven verschijnt een meisje in een rood met gouden gewaad. Op haar hoofd een soort gouden kroon. De ogen zijn zwaaropgemaakt met kohl. Wij moeten allemaal namaste zeggen. Ze kijkt wat rond en trekt zich dan weer terug. Er zijn mensen die hiervoor spreciaal een hele tijd wachten voor lief nemen alleen om dit meete maken. Tijdens festival mag ze de tempel wel verlaten en erzijn ook foto's van haar te krijgen.
8 km ten zuiden van Kathmandu ligt de volgende koningsstad PATAN. Dit waren vroeger allemaal aparte staatjes. Met hun eigen koning en dus ook hun eigen paleizen. Dit Durbarplein is veel kleiner en intimerdan Kathmandu.
Hier mogen geen auto's en brommers komen. er heest hierdoor ook een leukere sfeer.
We gaan lunchen in een restaurante aan de rand van het plein waar je een mooi uitzicht hebt. Voor het restaurant zitten twee sadu's die zich voor een paar roepies maar al te graag laten fotograferen. Dit is big business: smeer wat kleurtjes op je hoofd en laat wat rasta's groeien. De haren zijn wel twee meter lang en hangen op de grond. Ze zien er prachtig uit in hun gouden kleren.
Na de lunch nog een rondje 'Square' en dan weer terug naar het hotel.
Weer worden we opgewacht door Bijaya die ons komt vertellen dat de situatie verslechterd is en dat we misschien ons reisschema moeten gaan aanpassen. Er staan nu 3 stakingsdagen op het programma. Dat nemen we even door.Bij 2 dagen is er niet aan de hand maar er is een dag die we misschien moeten aanpassen. Maar het schijnt dat ze toeristen gewoon doorlaten bij een wegversperring. Je moet alleen niet per ongeluk in een demonstratie terecht komen.
Als we in de lobby zitten komt de eigenaar van ons hotel nog een praatje met ons maken. Achter de receptie zit nu zijn 'Hollandse' (Poolse) vrouw.
OMG. Ze ziet eruit als het prototype van een Russische kogelstoter die betrapt is met anabolen. Hijzelf is een klein mannetje. Niet zo slank als de meeste Nepalezen, maar nietig vergeleken bij zijn Poolse vrouw. Liefde maakt blind zullen we maar zeggen.
Onderweg zagen we een hele hoop Nepalese militairen in trainingstenue. Nou, de inkoper van het leger heeft het vrij makkelijk. Ze hebben allemaal 152/158. Hij hoeft dus maar een maat in te kopen.
Ramiro, dat is de bijnaam van de eigenaar, vertelt ons nog vanalles over de politieke situatie in zijn land. Hoe ze ingeklemd zitten tussen de twee grootmachten India en China. Als ze hulp willen krijgen van beide partijen dan is het niks voor niks. Beiden willen hun invloed laten gelden. Nepal zelf is veel te arm om uit de ellende te geraken.
Hij adviseert ons een fijn restaurant dichtbij en daar gaan we dan ook eens heerlijk eten. Er is toepasselijk lokaal bier nl. Everest en Nepal Ice.
Har bestelt dat laatste zonder ijs.Het blijkt echter alleen de naam te zijn en niet werkelijk ijs te bevatten. De ober, die zowaar een paar woorden Nederlands kan praten, moet er wel om lachen. Het restaurant heet Gaia.
Dus niet alleen een dierentuin met die naam.
Op de terugweg nog even een mutsgekocht van 1 dollar voor de kale plaat van mijn man. Anders koelt hij hier teveel af.
Morgen moeten we vroeg op pad en we gaan naar Nagarkot waar het nog kouder zal zijn. Vroeg vertrekken om eventuele demonstraties te vermijden.
Morgen dan eindelijk, als het weer het toelaat, volop zicht op de Himalaya,
Voor nu, welterusten en tot morgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
