Vrijdag 26 februari 2016 SUKHOTHAI

Sawadee ka,

Er zijn eigenlijk twee Sukhothai's. Namelijk de oude stad, het gedeelte waar de oude tempels staan en de nieuwe stad. Beiden liggen zowat 12 kilometer uit elkaar. Wij verblijven in de nieuwe stad.
Na het ontbijt willen we naar Old Sukhothai, het Historical Park. Van Marleen (bij Little Village) hebben we de tip gekregen om met de houten bus te gaan. Dat schijnt erg leuk te zijn. Niet ver lopen hiervandaan ligt de bushalte. Twee oudere Thaise dames zitten al op de smalle houten bankjes bij de halte. Ze knikken vriendelijk en gaan verder met kwebbelen. We vragen even voor alle zekerheid of hier ook wel de goede bus stopt. Alles is in Thai we kunnen niets lezen. Ze zeggen van wel. Na een paar minuten komt er inderdaad een bus aan. Het achterstel is van hout. Daar moet je ook op een soort treeplanken naar binnen. Langs de lange zijden zijn er twee banken waaop je kunt gaan zitten. Het is niet druk en we betalen eerst. Later komen we erachter dat iedereen dit achteraf pas doet. Twee kaartjes (eigenlijk niet want we krijgen er gaan) kosten rond de twee euro. Dit is jammer voor de tuk-tuks want die stonden al voor ons hotel en bieden zich aan.
Nou ja, we stappen in en er gaan nog wat oude dametjes met boodschappentassen mee. De chauffeuse, een oudere goedlachse mevrouw, stapt uit en gaat eest nog even wat vertellen met de achtergebleven dames bij de halte. Tijd zat. Er wordt samen nog heel wat afgelachen. We vertrekken. De bus piept aan alle kanten. De versnellingspook kermt en zucht. De verf ervan is helemaal afgesleten.
Wil je uitstappen dan dus je op een deurbel die op diverse plaatsen is aangebracht. Na de tring stopt de bus. Iedereen gaat dan aan de buitenkant bij de bestuurster betalen en loopt verder. Een mevrouw stapt uit bij een groot warenhuis, bigC. Het schijnt zo groot te zijn dat het onze AH-XL doet overkomen als een klein dorpswinkeltje. Zo loopt de bus langzaam leeg en is hij voor ons alleen. Het eindpunt is VOOR het Historical Park. Rechts de fietsenverhuur. Links de ingang. Een fiets met mandje voor zou handig geweest zijn maar volgens de dame van de verhuur mag dat niet meer: politieverordening. Er zou teveel gestolen worden. De fietsen zijn niet duur. Zo'n euro voor de hele dag, maar zijn er dan ook naar. Rijp voor de oud ijzerman. Na de eerste poging draai ik me om om een andere uit te zoeken.
Een helboel komt ons nog bekend voor. In 2007 waren we hier ook maar nu doen we het op eigen houtje. Geen gids die je opjaagt of met jaartallen strooit. We willen gewoon genieten van de fietstocht en de mooie oude tempels met hun prachtige Buddhabeelden. Staand, zittend, groot of klein. Hun handen maken afwisselende gebaren. Ze vervelen nooit.
Van al dat gefiets krijd je dorst dus tijd voor koffie. Naast ons aan een paar bijeen geschoven tafeltjes zit een groep schoolkinderen. Ik denk middelbare school. Ze hebben allemaal een rode trainingsbroek aan en een wit t-shirt met opdruk in Thai. Zowel de jongens als de meisjes. Als ze klaar zijn gaat alvast een groepje naar hun fietsen en twee meiden blijven achter. Ze gaan alle plastic bekers opruimen. Schuiven alle stoelen weer op hun oorspronkelijke plek en laten alles netjes achter. Daar kunnen ze bij ons nog wat van leren.
Om naat het Wat si Chum, een prachtig staand Buddhabeeld te komen moeten we het park uit en een stuk over de grote weg. Die is best wel druk. Alhoewel we al een kaartje gekocht hebben worden we door een heel chagrijnige dame tegengehouden. We moeten alweer betalen. Ik heb nog nooit een onbeleefde, zure Thaise gezien. Dit is de eerste. Ze heeft zeker slechte zin omdat haar wenkbrauwpotlood vanmorgen is uitgegleden en buiten de lijntjes is gegaan. Die zijn namleijk buitenproportioneel. Het is zeker hier de laatste rage. Bij hun fijne gezichtjes past dat helemaal niet. En je ziet een hoop mislukt huisvlijt voorbij komen. Ik hoop voor de meesten dat het maar potlood is en geen tatoeage.
Het Buddhabeeld in Wat si Chum is 15 meter hoog maar lijkt veel indrukwekkender. De hand alleen al. We willen graag samen op de foto maar daar hebben we hulp bij nodig. Een jong stel dat we al een paaar keer gezien hebben maakt met hun selfiestick doorlopend foto's. Het meisje heeft een goed stel longen en die worden bij iedere pose prompt naar voren geduwd. Niet alleen verliefd op die jongen maar ook op zichzelf. Buddha zou zich omdraaien in zijn graf. Als hij er een had. Als hij wist wat zich voor zijn voeten afspeelde. We vragen aan het meisje of ze een foto willen maken en ze geeft zich helemaal. Ze ligt helemaal op dr grond om de moooiste hoek te vinden zodat we er met de Buddha op ons voordeligst opstaan. Dat is wel gelukt. Ze is heel spontaan en aan de broek van de jongen te zien komen ze uit Brazilie.
We fietsen dezelfde weg terug naar het Historical Park. Maken nog een rondje en leveren de fiets weer in. Er staat een andere houten bus klaar die naar New Sukhothai vertrekt. We stappen in en leggen de route in omgekeerde weg weer af.
Vanavond hebben we ons voorgenomen om geen Thais te eten maar we hebben zin in pizza. Volgens Tripadvisor is dit het nummer EEN restaurant in deze plaats. EN het ligt bij ons om de hoek. Het wordt gerund door een Rus. Wel grappig: een Rus die in Thailand Italiaanse pizza's bakt.
Restaurant is een groot woord want het is gewoon een soort carpoort waar wat tafeltjes staan. De pizza oven wordt nog met hout gestookt. Ze smaken inderdaad superlekker. De BBQ-chickenpizza vooral. Eerst wordt de kip op een kolenvuurtje gelegt. Daarna in stukken gesneden en dan op de pizza.
Dus geen nep BBQ smaak maar alles puur.
We nemen nog een afzakkertje in de Chopperbar. Een ladyboy komt de bestelling opnemen. Ze heeft een paar prachtige tieten. Die je dan ook niet moet verstoppen. We weten niet waar we moeten kijken. De transformatie is denk ik nog niet helemaal compleet want volgens zijn stem is er beneden nog niets gebeurd. De broek is wel strak maar ik kijk toch maar niet.
Na onze drankjes is it time to goto bed.
Welterusten..