donderdag 17 januari Mandalay - Monywa

Haloo allemaal,

Het was we weer een drukke dag vandaag. Vanmorgenvroeg Mandalay verlaten. Het duurt een tijdje voordat je de stad uit bent want het verkeer is ontzettend druk. Tot voor 5 jaar terug waren er nog geen brommers. Nu krioelt het ervan. Ieder gezin heeft er gemiddeld 2. In de stad wonen meer dan een miljoen mensen kun je nagaan hoeveel brommers dat zijn want de gezinnen zijn niet zo heel groot. Vroeger was het een echte fietsstad.
Even buiten Mandalay ligt Amarapura. Hier zijn e
we gisteren al geweest maar Har heeft vergeten de brug te filmen en we hebben toch tijd zat. Het klooster met de 1300 monks slaan we maar over. Op de brug zitten weer dezelfde bedelaars als gisteren. De verkopers laten ons met rust, ze weten nu dat er aan ons niets meer te verdienen valt.
Bij het begin van de brug staat iemand met draadkorven vol met vogels. Kleine witte uiltjes. Nog wat grotere uilen, zwaluwen. We horen een prijs noemen. Het kost 10 dollar om een grote uil los te laten. Alles voor good luck. Wil aub niemand aan deze onzin mee doen. Als ze er geen geld meer mee kunnen verdienen dan stopt het vanzelf.
We rijden naar de rivier om de veerboot te nemen naar de overkant om de oude koningsstad Ava te bezoeken. Dit was ooit de hoofdstad van het land maar er zijn nu alleen nog wat ruines en een scheve toren over. Zodra we aan de overkant aan wal komen worden we besprongen door souvenierverkoopsters. Tamelijk opdringerig. Er staan al twee paardekarren voor ons klaar. Wij twee in een kar en Har met de gids in de andere. Gezien ons postuur hadden ze beter een os ervoor kunnen spannen. Maar het kleine paardje begint pittig te lopen en heeft er wel plezier in. Het ziet er goed verzorgd en weldoorvoed uit. Terwijl we beginnen te rijden hebben de verkoopsters een fiets gepakt en fietsen achter ons aan. Wij hebbeb er twee aan de kont hangen en Har een. Nummer twee was natuurlijk niet de bedoeling en de vrouwelijke koetsier die naast Thei op de bok zit probeert er eentje met haar stok weg te slaan en roept iets in het Birmees. Klonk niet vriendelijk dus het meisje keert om.
We rijden door mooie lanen in de schaduw van grote bomen. Tussen de rijstvelden over stoffige paadjes. Ons meisje heeft afgehaakt maar dat van Har houdt stug vol.
We stoppen een aantal keren om wat oude ruines te bekijken en zelfs daar moeten soms weer de schoenen uit.
We komen bij een mooi teakhouten klooster gebouwd op kaarsrechte teakstammen. Van binnen is het prachtig. In het klooster is een klein schooltje voor arme kinderen. De onderwijzer, een monnik zit te lezen. Naast hem staat een draagzak van Schiphol. Bizar. De beide heren zijn buiten gebleven want ze hadden geen zin om hun schoenen alweer uit te doen. Terwijl Har buiten aan het filmen is glipt er een slang tussen zijn voeten door. Gelukkig had die vandaag geen zin om te bijten. We gaan verder op de paardenkar. Langs een scheve toren en weer een mooi klooster. Dit heeft een speciale gele kleur omdat men met bouwen safraan onder de specie gemixt heeft. Het was helaas niet mogelijk om naar binnen te gaan want het had tijdens de laatste aardbeving beschadigingen opgelopen. Het was niet meer veilig want in de muren zaten een paar grote scheuren. Langzaam komen we weer bij het beginpunt met onze kar. Omdat het meisje zo braaf achter de kar heeft aangefietst en al dat stof heeft geslikt heeft Har iets van haar gekocht.
Het is langzaam lunchtijd, tijd voor een soepie. We gaan naar een nieuw `restaurant` . Onder de mangobomen staan een paar tafels opgesteld. Netjes gedekt met echte servetten. We krijgen al gelijk een fris doekje voor de handen. We bestellen uiteraard soep. Dit zijn nu echt de allergrootste kommem die we tot nog toe hebben gehad en smaken super. Dat kan ook niet anders want naast het restaurant ligt een grote groententuin. Dus alles vers. Na het eten weer met het veer terug en op weg naar Monywa.
Een saaie weg zo`n 135 km lang. Er liggen wat dorpjes maar niets spectaculairs.
Het is druk met vrachtverkeer dat op weg is richting India. Af en toe komt er een kudde koeien langs de weg. Die zijn soms wel eens dwars en gaan alle kanten op. Dan kunnen ze de geiten beter in bedwang houden. Die zijn er ook volop. Onze gids heeft weer een leuke tip nl. kook de moederkoek van een pas geboren geit, eet dat op en dat is goede medicijn tegen astma.
Hij heeft ons weer de hele dag verblijdt met zijn mopjes.
Onderweg gaan we naar een grote staande Buddha van 167 meter hoog. Ernaast een liggende van 90 meter lang. Net zoals er graven op een kerkhof staan zo staan er allemaal Buddha`s in rijen. De meeste zijn giften en de naam staat op de sokkel. Het is de bedoeling dat er nog duizenden bij komen.
Net voor sluitingstijd komen we bij de Thanbuddhy Pagoda. We dachten al zat Buddha`s gezien te hebben maar hier staan er welgesteld 582.357. Echt waar dit is geen typefout. Van een paar centimeter groot tot heel groot. De hele tempel vol waar je maar kijkt Buddha Buddha Buddha.
Ik geloof dat we langzaam Buddha-moe worden.
Monywa is best een grote plaats maar er zijn maar 2 hotels voor buitenlanders. Wij hebben het nummer 1. Toen we naar onze bungalow werden gebracht in het golfkarretje dachten we de jackpot te hebben. Prachtige huisjes in een mooi tuin. Een mooie veranda ervoor met stoelen. We bleven echter doorrijden een brug over. We vreesden het ergste want daar stonden wat grijze barakken. Even dachten we dat die voor ons waren maar gelukkig moesten we nog een stukje. Ons huisje is niet helemaal zo mooi maar kan ermee door. Het is tenminste schoon en in hoekjes zitten geen koekjes zoals overal hier.
Tot dan.